Herinnert u zich deze nog...?

MIEREN! De motherf@$%!&s zijn weer terug. Niet in heel grote getale, maar genoeg om zenuwachtig van te worden.

Kijk haar nou gaan, met d'r opgezwollen achterlijf, vol van het luizen melken (vandaar die strepen).

Irene is dit keer mierenverdelgster van dienst. Een frustrerend karwei, ik weet er alles van. Uiteindelijk zullen we de kleine etterbakjes verslaan!

Goed, wat is er verder nog gebeurd...

Ik heb een luikje voor één van de planken van de eierverkoopkast gemaakt. Die kast staat namelijk wel erg op de regen. 

De eierverkoop ging zo goed dat we met Pasen supermarkteieren hebben gegeten. Tamelijk hilarisch.

Pelle en Francien waren er met Pasen om mijn verjaardag te vieren, Joukje en George kwamen op de koffie en 's middags kwamen Gerard en Patricia langs. Lekker overzichtelijk, heel gezellig. Zoals George al voorspelde was het paasvuur op Oosterstreek vanuit ons sfeervolle woudboerderijtje goed zichtbaar.

Naast het tijdrovende mierocide plegen is Irene druk met maaien, mesten en allerhande klussen, zoals het bijwerken van de luiken, nu die opgehangen zijn. Alles zat redelijk in de lak, maar tijdens de montage gebeurt er natuurlijk van alles. Bovendien moesten de luikvasthouders en de muurankers ook geverfd.

Jan Peter was over voor de Pubquiz en mijn verjaardag. Het was weer buitengewoon leuk om met "onze" teams "Het Land" en "Het Dorp" aan de Pubquiz mee te doen. 

Weer niet gewonnen, dat niet, maar wel goed gepresteerd. En dankzij de Pubquiz weet ik nu mooi wèl hoe een groep kraaien heet. Een moord.

Daar ben ik natuurlijk even ingedoken. Dus hierbij voor de liefhebbers:

een moord kraaien

een oproeping adelaars

een boeket fazanten

een bende kalkoenen

een geruzie meeuwen 

een parlement uilen

een ketel gieren

een toom kippen

een vlucht ganzen

een gebrul goudvinken

een charme vinken

een zwerm spreeuwen

een slok aalscholvers

een klucht patrijzen

een keten bobolinks (rijsttroepiaal)

een zegge Noord-Amerikaanse roerdompen

een pandemonium papegaaien

een tijding eksters

een troep eenden (vliegen)

een vlot eenden (zwemmen)

een menigte emoes

een reis dotterels (Morinelplevier)

een tribune flamingo's 

Maar goed. Met Jan Peter heb ik de eerste twee luiken er op gezet. Even samen uitvissen wat het handigst is, helemaal omdat ik de gaten in de gevel opnieuw wilde gebruiken.

Uiteindelijk is dat  gelukt en de afgelopen dagen heb ik de overige luiken geplaatst, waarna Irene met het schilderwerk aan de gang kon.

Ik heb mijn aandacht toen verlegd naar de pallisade bij Lasse, ter vervanging van de bielzen die vorig jaar de mierenjacht niet overleefd hebben. Ik heb ontzettend lopen klooien, maar ze zitten er in (op één na, die had ik met m'n eigenwijze hoofd, tegen beter weten in, niet gekocht).

Het straten is inmiddels ook gedaan en omdat ik daar toch mee bezig was heb ik de hinderlijke kuil bij het huis ook meteen maar even meegenomen.  

Het blijft klotewerk, maar gelukkig kom ik genoeg beestjes tegen om het dragelijk te houden.

Nu kan ik de goot afmaken die inmiddels uit z'n winterslaap is gehaald. De temperatuur is nu zodanig dat ik daar mee verder kan.

En als die gedaan is kan ik eindelijk aan de fietsenschuur beginnen.

Een ongeplande klus was het riool ontstoppen. Want als de wc niet meer goed doorspoelt... Wat een gehannes, het was een eindeloos ploppen en poeren. Het begon pas ergens op te lijken toen er uiteindelijk een berg bagger (die je eerder in de IBA verwacht) uit het putje in de bijkeuken omhoog kwam toen ik de kraan daar aan zette. Nu lijkt alles weer redelijk normaal.

Op de site van het dorpsarchief staat een foto van wat één van de vier huussies zou zijn (wij wonen in het enig overgebleven huusien). Al zijn sommigen daar allerminst van overtuigd. Maar het geeft waarschijnlijk wel een aardig beeld van hoe het er ongeveer uitgezien heeft.

De zonsondergang op 7 april was, vanwege het Saharazand in de atmosfeer, van adembenemende schoonheid.

En het is natuurlijk lente! Dus overal zoemt het, horen we vogels en zien we veel activiteit bij de nestkastjes. 

En alles loopt uit en/ of staat in bloei.

Ook de boswal verandert in rap tempo.

Al met al zijn we behoorlijk productief en genieten we van het lekkere weer. 

Alleen die mieren... Vandaag ontdekte Irene dat ze ook in het betonplex van de Huskygarage zitten (zaten). Maar er móet nog ergens een nest in de grond zitten. Ik heb er één Sering uitgehaald en ik denk zomaar dat dat niet de laatste is.

Tja, dan is het leven van een kat of een kip toch een stuk zorgelozer.