Eergisteren zag ik twee puttertjes in de prunus, maar toen ik mijn camera gepakt had waren de vogels al gevlogen. Wel werd het definitieve bewijs geleverd dat er pimpelmezen in het Achterhuis broeden. Wij geven alles namen, zo ook de nestkastjes. We hebben de Tweet, de Landleeuw, het Mussenhotel en het Achterhuis. In de Tweet zitten koolmezen.
Vanmorgen zat er overigens een specht op het Achterhuis te kloppen... Als dat maar goed gaat.
Ik had het plan opgevat om een beetje met de raamwerken voor de wanden aan de gang te gaan, maar toen ik wat balken pakte besefte ik plotseling dat het geen 2en4'tjes waren (38x89mm) maar 2en3'tjes (38x64mm). Dommedommedom. Gelukkig konden we bij Erik de boel omruilen, "de deur staat open". Zo gezegd, zo gedaan. Hadden we meteen de gelegenheid om eens rustig al zijn vlindermachines te tellen. Dat waren er acht, een vlindertuin is er niet bij.
Weer thuis hebben we geluncht en toen ben ik met de raamwerken aan de gang gegaan. Dat duurde niet lang, want Edy kwam langs. Die zocht kennelijk een excuus om aan de wijn te gaan, want hij had een fles van zijn zelfgemaakte wijn bij zich die hij graag met ons wilde nuttigen. Zo gezegd, zo gedaan. Het was lekker weer en we hebben in de tuin die fles soldaat gemaakt en naar Edy zijn monologen geluisterd tot ik (gelukkig) en het aan de gang moest. Beetje opruimen, boodschappen doen en koken.
Gisteren zag ik dat de vos in de paardenwei stond. Nee, niet een Vulpes Vulpes maar de bruine pony van Henk Roel die, hoogzwanger en wel, door het schrikdraad gebroken was.
Er wordt overal druk gemaaid en gisteren was de koeienwei aan de beurt, vandaag wordt er druk gekeerd en rillen gemaakt. De geur van vers gemaaid gras, heerlijk.
Gerard kwam even koffie drinken, altijd gezellig. En toen ging ik eindelijk aan de gang met de raamwerken. Het was weer even even in het geheugen en het blog graven om uit te vissen hoe het ook al weer zat en ik moest even bedenken hoe ik het dit keer ging doen (iets met lange balken die ik niet meer heb omdat die voor het dak gebruikt zijn). Uiteindelijk heb ik de vier lange liggers gemaakt.
's Avonds zijn we naar de film "Silence of the tides" in het Buurthuus geweest.
Silence of the tides is een film uit 2022 van regisseur Pieter-Rim de Kroon, een overdonderende docu over het Waddengebied.
Ik vond het alles behalve overdonderend, meer een getruukte ansichtkaartenfilm.
Ik denk dat het WK molshopen maken dit jaar op onze oprijlaan georganiseerd wordt.
Minder schadelijk, maar wel héél zielig zijn de meikevers die op hun rug liggen te creperen.
Waanzinnig goed nieuws op het walnotenfront. Irene heeft die de laatste tijd elke dan wat water gegeven en nu lijkt ie te gaan uitlopen.
Dagelijks oogst ze radijsjes en het lijkt er op dat we van de week raapstelen uit eigen tuin gaan eten.
Ze dacht de kippen blij te maken met een oude boomstronk vol insecten. Dat viel tegen. Wel opvallend veel vogelgeluiden!
Zo tijd om wat te gaan doen. Beetje zagen en schroeven in de zon, daar lijkt het perfect weer voor en die schuur moet ook een keer af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten