Dat was vanmorgen toen ik de krant ging halen wel even een heel ander gezicht dan de afgelopen maanden.
Omdat we vanmiddag met George en Joukje gingen fietsen heb ik onze fietsen een onderhoudsbeurt gegeven. Dat was al weer een tijdje geleden en dus hard nodig.
Al doende ontdekte ik een gat in mijn achterlicht. Ik dacht dat te repareren met een stukje perspex. Niet het allerhardste materiaal zou je denken, maar na een paar halen stond ik plotseling met een gebroken zaag in mijn handen.
Rond half twaalf (dacht ik) riep Irene dat het vijf over één was en moest ik me plotseling gierend haasten om om half twee bij George en Joukje te zijn. Dat is gelukt. We hebben vervolgens een heerlijke fietstocht van 45 kilometer gemaakt.
Het was ideaal fietsweer, de wegen waren rustig en de omgeving prachtig. En het was gezellig om met George en Joukje op pad te zijn. George leek zowat iedereen te kennen die we tegen kwamen, het was alsof ik met Irene door Hoofddorp liep. Bij Fredeshiem hebben we nog even lekker op het terras gezeten.
Ik was na de noeste arbeid van gisteren wel enigzins bevreesd voor mijn rug, maar dat bleek ten onrechte. Geen centje pijn dus. Tegen zessen waren we weer thuis.
Gisteravond ging ik bijtijds de WC ophangen en meende ik verderop op de oprijlaan een das te zien.
Hij/zij bleef alleen wel erg stil zitten toen ik dichterbij kwam. Logisch, want het was een boomstronk. Misschien hebben we vannacht meer geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten