27 januari 2023

Van onderen!

Gisteren heb ik een paar afwerklatjes van het zoldertje vervangen. Ik vond ze niet mooi, vandaar. 


Verder heb ik lopen tutten, meten en denken over de afwerking aan de onderkant van de isolatie van het andere dakdeel. Ingewikkeld verhaal, eens zal het duidelijk worden.

Vanmorgen heb ik eerst gekeken of de wildcamera de onverlaat die bij de compostbak aan het graven is, gesnapt had. Niet dus. Maar we houden vol.

Daarna heb ik wat huishoudelijk werk gedaan, moet ook gebeuren.

Vanmiddag kwam Sietse bomen omzagen.

Eerst hebben we de kleine es in de geheime wei omgehaald. Na wat inleidend snoeiwerk ging eerst de dooie helft er af, die viel keurig in de wei.




Daarna was de levende helft aan de beurt. Ook die viel netjes in de wei. 

Nadat Sietse de stammen in mootjes gezaagd had is Irene daar gaan opruimen.

Sietse en ik zijn met de abeel aan de slag gegaan. Eerst hebben we de steiger naar de abeel gereden en vervolgens heeft Sietse eerst de "kleine" overhangende tak afgezaagd.

Toen was de reusachtige tak (formaat best wel flinke boom) aan de beurt. 




Dat maakte meer herrie dan het militaire vliegtuig dat langs kwam.

Vervolgens moest het ergerniswekkende stompjes er aan geloven.

En ten slotte is de grote scheve tak er aan gegaan.

Het was al met al best een spannende klus, maar het ging voorbeeldig. Sietse wist ze allemaal op de oprijlaan te laten vallen, zonder het prikkeldraad en de walnoot te raken. Vakmanschap is meesterschap! Terwijl Sietse de stammen in mootjes zaagde heb ik die met de kruiwagen naar het erf gebracht.

Wat restte waren de vier "sprieten" aan het begin van de oprijlaan. Drie stuks heeft Sietse op de oprijlaan laten vallen en één op de Schapendrift. 




Nadat ook die stammen in mootjes waren gehakt en op één stapel waren gelegd was het karwei plat en zijn we wat gaan drinken. Al gauw werden we vergezeld door George, die met de trekker langs reed en zo aardig was om de houtblokken met de trekker even van de Schapendrift naar het erf te brengen. Dat scheelt een hoop gedoe met kruiwagens (of een aanhanger), maar bovenal is het nu veiliggesteld. Haardhout is tegenwoordig roofgoed...

Wat nu rest is takken opruimen (Irene heeft al aardig wat van de es weggewerkt), nog wat blokken naar de houtberg brengen en kloven, heel veel kloven.

Al met al een zeer bevredigend middagje werk.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten