Het weekend hebben we in het Westen doorgebracht. Het is dat we dolgraag de bezoekjes af wilden leggen, anders waren we bij het eerste stoplicht zo weer omgekeerd. Wat een drukte... Het was zoals altijd fijn iedereen weer te zien. Op de terugweg belandden we in een bui van bijbelse proporties, we waren nog net niet de ark van Noach.
In Noordwolde had het kennelijk ook gehoosd. Krokus, geen groot fan van harde regen, zat nog angstig onder de kast te miauwen toen wij thuiskwamen.
Vandaag zijn we begonnen met project Schuur. Fase 1 is het afbreken van de kapschuur.
Dat doen Hans en ik morgen en overmorgen. Irene en ik zijn alvast begonnen met het verwijderen van de bestrating. Deze bestaat uit zgn. H-klinkers.
Na ampel beraad hadden we besloten ze bij het hek van de oprijlaan, aan de paardenwei-kant te stapelen. Irene is met de trimmer aan de gang gegaan om het daar begaanbaar te maken terwijl ik de eerste klinkers gelicht heb.
Ik dacht dat een koevoet handig zou zijn om ze op te wippen maar dat werkte voor geen meter. Te kort en te scherpe hoek. Ik dacht dan maar zelf iets te maken, tot mijn oog op mijn lijmklemmen viel. Toen ik van de grootste het schroefdeel verwijderd had bleek het een ideaal stuk gereedschap.
Na het neerleggen van de eerste paar stenen zijn we van plan veranderd. De klinkers zijn door hun vorm makkelijk te leggen en daarom besloten we de klinkers niet verder te stapelen maar aan de koeienwei-kant een stuk van het grind te bestraten. Daar kunnen we prima het materiaal van de oude schuur op leggen en in een later stadium bouwmaterialen kwijt. Zo gezegd, zo gedaan.
Ik heb niet al te moeilijk gedaan over het uitvlakken en dus is het een enigzins golvend geheel aan het worden. Maar dat maakt voor ons doeleind niet uit. We hebben nu ongeveer een derde van de bestrating verplaatst, genoeg om de afgebroken kapschuur op kwijt te kunnen schat ik.
Toen was het wel mooi voor vandaag, het is namelijk erg zwaar werk en ik moet morgen nog wel iets van een rug over hebben.
De wildcamera stond vannacht opgesteld nabij het gat in de oprijlaan. Vanmorgen bleek dat er daar vannacht geen activiteit is geweest. Op de plek waar ik de afgelopen dagen de wildcamera op gericht had waren wel graafsporen zichtbaar. Zal je altijd zien.
Sjors denkt dat het misschien een das is. Die houden van graven in gemaaid gras. Dat zou wel leuk zijn, een das. Vannacht hebben we hopelijk meer geluk. Ik heb tijdens de werkzaamheden vandaag nog wel twee muizen op de vlucht gespot, en een grote zwam op een boomstronk. Ook leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten