Langzaam, héél langzaam maar zeker gaat het inpakken door. Zo is het zijschuurtje nu ook klaar. Behalve stenen, veel troep en heel veel rattenkeutels kwamen we, geheel volgens verwachting, mijn klompen tegen.
De linkervoet glijdt er moeiteloos in, de rechter vergt wat persen, die is namelijk nog niet geheel hersteld van de aanvaring met het paaltje.
En ook al moet er nog best veel gedaan worden op de Landleeuw, we hebben voor ons gevoel het meeste werk wel achter de rug. Al duiden sommige appjes er op dat dat misschien wat optimistisch is...
We gaan het zien, uitpakken is in ieder geval leuker dan inpakken. Het is sowieso niet erg om aan de slag te moeten, we kijken er juist naar uit. En er zal heus tijd over zijn voor leuke dingen, zoals Friesland verkennen. Het boek dat Irene van haar sportvriendin Nel kreeg, zal daarbij goed van pas komen. Verder is het de tijd van "de laatste keer". Dinsdag was het laatste keer op de fiets naar Vijfhuizen voor het wekelijkse koffie drinken met Geert en Francien. Woensdag was het de laatste keer dat Jan Peter, zoals elke woensdag, kwam eten. Vanavond de laatste keer op de fiets naar Hans en Jolanda om Oudjaar te vieren. En dat voelt toch raar en stemt een tikje weemoedig. Soms vliegt het een van ons aan, maar dat is gelukkig van tijdelijke aard.Op naar de tijd van "de eerste keer". De eerste keer de sleutel in de deur van de Schapendrift, de eerste keer wakker worden tussen de weilanden, de eerste keer op mijn klompen door de wei lopen etc. etc.
Op naar een nieuw jaar, op naar een nieuw begin. 2021 heeft alles in zich om een leuker jaar te worden dan het Coronajaar 2020.
Wij wensen jullie een heel voorspoedig, gelukkig en vooral gezond 2021!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten