Het haasje dat het haasje was

Drie keer ben ik er vannacht uit geweest voor een sanitaire stop, drie keer kwam Krokus mij enthousiast begroeten. Toen Irene vanochtend naar het toilet ging werd ze helemaal niet door Krokus begroet, wel had Krokus een verassing achter gelaten in het toilet...

Het was een nogal bizar tafereel, een jonge haas zonder kop en een los oor. Het moet voor Krokus nog best een karwei geweest zijn om haar prooi door het kattenluik te slepen. Toen Irene van de schrik bekomen was heeft ze het haasje in de vuilnisbak gedeponeerd. Van de kop is niets meer vernomen.

Ik had een piepklein beetje hoop dat er iets van moordpartij op de WC zou staan, maar helaas. Ik moest het doen met een egel. Een heel leuke egel, dat wel.

Irene is na alle consternatie gaan sporten, ik ben pannen gaan leggen. Dat ging goed, maar niet zo snel als gehoopt. Ik hoopte voor de regen, aangekondigd door de fraaie Cirrus wolken, klaar te zijn met de pannen, maar dat is niet gelukt.

Ik zei wel "routinematig pannen er op pletteren", maar zo simpel is het natuurlijk niet. Vogelschroten, laatste stukje nokrol, nokvorsten, pannen aanvoeren, dat komt er allemaal nog bij. 

Krokus had intussen al weer een muis te pakken. Ik heb Irene maar even ge-appt dat Krokus er aan kwam. Irene heeft de nog levende muis bevrijdt en in de Koeienwei gedumpt.

Toen het ging regenen ben ik gaan lunchen en toen het na de lunch nog niet droog was ben ik maar aan het plafond begonnen. Dat ging vrij voorspoedig, alleen de middelste plaat moet nog op maat gezaagd en dan kan ik de platen vastschroeven.

Omdat het inmiddels droog was geworden heb ik het plafond gelaten voor wat het was en heb ik de laatste nokvorsten en pannen aangebracht. Ik zat een beetje krap in de nokvorsten en heb er daarom twee, die enigzins beschadigd (en eigenlijk afgeschreven) waren, met kit gerepareerd.

Jammer was dat ik om de een of ander duistere reden weer niet lekker uit kwam.

Het zij zo. Dat los ik wel op met de windveren. Alle pannen liggen er op. JUICHEN!

Irene heeft vandaag ontdekt dat de groene peper in de moestuin plotseling rood geworden is. Ze heeft hem, samen met twee rode kooltjes geoogst. 

Geen idee wat je met rode peper en rode kool moet trouwens. Opeten is wat mij betreft in ieder geval geen optie.

Op het grind ontdekte ik nog een mij onbekende paddestoel, dar moet ik nog even induiken.

En dan gebeurde er tijdens een Skype-gesprek nog iets opmerkelijks. We hebben de cortenstalen specht op de stam van de leiboom zitten. Tijdens het Skypen kwam er aan de andere kant van de stam precies tegenover de cortenstalen specht een bonte specht zitten, precies even groot. Ik kon Irene er nog net even op wijzen en toen vloog hij al weer weg. Een halve minuut later zat er opeens een groene specht onder de leiboom. Ook die was al snel weer vertrokken, geen foto's dus.

Morgen het plafonnetje afmaken, zin in.