22 december 2021

Vorstverlet

Gisteren en vandaag was het prachtig weer, maar koud! Dat leverde natuurlijk weer de nodige plaatjes op. Behalve de zon, was ook de maan present. Die stond boven de stal van George te shinen. Gisterochtend heb ik nog wel even aan het dak gewerkt. Ik heb een ruiter voorzien van steunen en de eerste panlat er op gezet. Die moet er wel weer af (ingewikkeld verhaal over ruiters bevestigen, haakladder en panlatten) maar ik kan nu wel verder. Dat is met deze kou alleen niet echt een optie, het is lastig werken met bevroren vingers. 





Gistermiddag zijn we naar Herman en Linda in Giethoorn geweest om hun nieuwe houtkachel te bewonderen, te eten en spelletjes te doen, dat was gezellig. Toen we 's avonds terug reden mistte het. Dat was een nieuwe ervaring voor ons, in de mist over de bochtige weggetjes rijden. Dat is toch anders dan de rechte polderwegen die we gewend waren.

Vanmorgen besloot ik dat het te koud was om verder te gaan met het dak. Bovendien speelde mijn buik plotseling weer op en dat motiveert ook niet. Wel jammer, want nu ik verder kan wil ik ook door. 

Irene was vanmorgen koffie drinken bij Joukje, ik heb lekker m'n krantje gelezen en genoten van het uitzicht.



Vanmiddag hebben we in het bos gewandeld. Dat zag er sprookjesachtig uit vanwege de rijp. Bij een van mijn favoriete plekjes ontdekten we een dassenburcht.










Heel veel meer valt er niet te vertellen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten