Wolf?

De afgelopen dagen heb ik hard aan de schuur gewerkt. Jan Peter zou vrijdagavond namelijk voor het weekend hierheen komen en ik wilde dan klaar zijn met de isolatie en de folie zodat we met de aftimmering aan de gang konden. Dat is typisch een klusje om met z'n tweeën te doen. 

De grootste uitdaging was om de steiger in mijn eentje in de schuur te krijgen. Irene was naar het westen, dus ik stond er alleen voor.

Het is gelukt. En ik heb de isolatie en folie zo goed als af gekregen en ook nog een beetje opgeruimd.

Maar er is meer gebeurd.

Dinsdag zijn Irene en ik ter viering van 37 jaar verkering naar de sauna geweest.

Het grote nieuws van de afgelopen dagen is echter de brute moord op vier schapen een paar honderd meter verderop.

Er stond meteen een bord bij "Bedankt wolf", maar of het een wolf was, is volgens mij nog helemaal niet zeker. Vossen en honden maken ten slotte veel meer slachtoffers onder schapen. 

Hoe dan ook, voor de dieren en eigenaar in kwestie is het natuurlijk een drama. 

George heeft de biks voorraad voor Pastel weer aangevuld. Ik blijf het bijzonder vinden als er een trekker bij het huis komt. Maar ja, het is natuurlijk wel een sfeervol woudboerderijtje, dus zo vreemd is het nou ook weer niet.

Pastel moest even wennen aan het feit dat ze nu van George zijn wei onze wei in kan lopen, maar weet de voerbak inmiddels weer te vinden.

En nu ik het toch over dieren heb... Één van de kippen legt mini-eitjes. Vrij bizar, maar het komt vaker voor, meestal als ze gaan stoppen met leggen.

De Husky is weer terug van z'n servicebeurt, die moet er weer een jaar tegen kunnen.

Vrijdag kwam eerst Irene weer thuis en aan het begin van de avond arriveerde Jan Peter. Die was hier al lange tijd niet geweest, het ziekbed en overlijden van Geert had daar alles mee te maken. Hoe dan ook, vandaag zijn we in de schuur aan de slag gegaan. Dat ging niet vanzelf, voornamelijk omdat ik liep te hannesen en omdat het hier en daar een beetje tegen zat. Toch hebben we de kopse kant en een stukje zijkant van het dak afgekregen. Morgen de rest.

We hebben voor het eerst dit jaar buiten geluncht. Ik kan niet wachten tot het ècht lente wordt, maar dit was al heerlijk.

Natuurlijk moest Peet ook nog even een paar blokjes hakken, boys will be boys... 

Irene laat zich wat dat betreft ook niet onbetuigd en hakt beetje bij beetje een indrukwekkende stapel hout bij elkaar.

Vanavond zijn we door Jan Peter getrakteerd op een etentje bij Lunia. Dat was zo als altijd lekker.

Het zou mooi zijn als we morgen inderdaad die platen tegen het dak aan geschroefd krijgen. Dat kan maar gebeurd zijn en bovendien kan de steiger dan terug naar Erik. We zien wel, kalm an.