Na het ontbijt is Anna weer vertrokken. Irene is daarna verder gegaan met het transporteren van de houtblokken en takken van de es uit de geheime wei naar de houtberg.
Ik heb intussen de takken van de abeel klein gemaakt en op stapels gelegd. Die kunnen we nu met de aanhanger oppikken.
Het was intussen steeds kouder en miezeriger geworden, dus ik was blij toen dat klaar was en we naar binnen konden. Daar hebben we onder het genot van een warm kopje thee vogels geteld in het kader van de Nationale Tuinvogeltelling. Vlak voordat we begonnen zaten er best veel vogels in de tuin. Vinken, mezen, merels, een Vlaamse Gaai, een roodborstje en meer. Irene heeft nog gauw wat extra vetbollen en pinda's opgehangen en toen konden we tellen. Zoals altijd werd het weer een frustrerende aangelegenheid. Want zoals altijd als wij gaan tellen waren de vogels als bij toverslag verdwenen. Slechts twee koolmezen, twee pimpelmezen, twee merels en één roodborst hebben we geteld. Dat geloof je toch niet... En vanwege het slechte weer zijn de foto's ook niet om over naar huis te schrijven. Nou ja, het is niet anders, we hebben in ieder geval ons best weer gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten