Het leuke van de krant halen is dat er altijd wat te beleven valt. Er ligt een leeggegeten ei, of je ochtendhumeur wordt nog eens stevig op de proef gesteld omdat er weer 10 nieuwe molshopen zijn, of je ziet puttertjes vliegen. Gisteren was het de meer dan 10 meter lange mollenrit die als een minidijkje onder de bomen op de oprijpaan meandert. Toen het ik mijn mobiel niet bij me, vandaag wel.
Niet dat ik nou zo dol ben op die gazonterroristjes, maar ze zijn goed in wat ze doen, dat moet ik ze nageven.
Vanmorgen was ik aan het rondtutten, beetje opruimen, een was draaien, dingetjes doen, en zat me af te vragen wat dat geluid van buiten toch kon zijn. Het was George die met de bosmaaier in onze wei bezig was ter voorbereiding van de komst van Max en z'n moeder. Gras weg onder het schrikdraad, paar paaltjes vervangen, wordt allemaal geregeld. Mijn hulp? Niet nodig.
En dus ben ik naar camping De Meenthe gefietst om even bij te praten met Henk en Leonie. Onderweg kwam ik Pieter tegen (degene van wie ik de dakpannen gekregen heb). De pees in zijn schouder is na 10 maanden revalidatie weer afgescheurd... We hebben een kwartier staan kletsen en toen ben ik doorgereden naar de camping. Daar hebben we lekker buiten koffie gedronken gezellig gepraat. Eind juli zijn ze weer twee weken de beheerders en zullen we ongetwijfeld even langs gaan.
Weer thuis heb ik de aanhanger aangehaakt, heb het groenafval wat er in zat in Wolvega geloosd en ben doorgereden naar Steggerda, naar Erik. Die bleek er zowaar zelf te zijn en ik heb met hem en zijn vrouw Corrie eerst buiten koffie gedronken en daarna twintig lange potdeksels geladen. Héél rustig ben ik weer naar huis gereden.
Tijdens mijn afwezigheid waren er geen ponies aangekomen en ik dacht na het eten dat het wel morgen zou worden. Totdat ik door het raam twee ponies en een breed grijnzende Henk Roel langs zag lopen, gevolgd door George met een ton. De ponies zijn in de wei gestald, ik heb de tuinslang voor de dag gehaald om de waterbak te vullen en George heeft nog een voerbak gebracht. Want mamapony is op leeftijd en krijgt wat biks bijgevoerd. Beetje krachtvoer voor de oude dame.
Hardstikke leuk om weer een paar logeerponies te hebben.
Met George heb ik nog een bakkie koffie gedronken. Ik praat wat af op zo'n dag zeg, ik herken mezelf niet.
Lekker rustige dag, toch het nodige gedaan. Behalve foto's maken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten