Vandaag kalm an. Maar gisteren nog niet, toen ging nog even het gas er op.
Tijdens het halen van de krant zag ik twee dooie mollen op de oprijlaan. Er wordt wat afgesleept met die beesten.
Ondanks dat Hans en ik allebei niet heel lekker geslapen hadden en de spieren even op gang moesten komen, stonden we bijtijds buiten in de ochtendzon. Het plan was de laatste bovendriehoek te potdekselen tot de planken op waren. Omdat het eenzelfde stuk als de dag er voor was en Hans en ik een vaste routine opgebouwd hadden, gingen we als een speer en waren we drie uur later klaar. Ik heb zelfs nog twee planken over.
Ik ben weer eens zeer tevreden met het behaalde resultaat en het begint nu echt ergens op te lijken.
Na het opruimen hebben we rustig in de tuin geluncht. Alhoewel..., zo rustig was het niet met een groene specht die zich wel liet horen, maar niet liet zien, en een kip die ontsnapt was.
Ik meende hem wel te zien toen we de oprijlaan af reden, op weg naar Steenwijk, waar Hans de trein naar huis gepakt heeft. Terug op de Schapendrift zag ik hem op de oprijlaan zitten, te ver voor een behoorlijke foto helaas.
En toen gebeurde wat ik verwacht had. Helemaal niets! En daar was ik na ruim een maand hard werken en bijna constant bezoek even aan toe. Dus heb ik de rest van de dag níet mijn logeertas, die er al sinds woensdag stond, opgeruimd, heb ik níet mijn handschoenen uitgewassen die na een ongelukje met slagroom in een fietstas naar gorgonzola stonken en heb ik níet de stapel kranten doorgenomen die al een week groeit. Wel heb ik de kippen, die nu en groupe ontsnapt waren, weer terug naar de geheime wei geleid en de mogelijke gaten in het hek dichtgemaakt. Maar verder... helemaal niks!
En het mooie is, vandaag ook niet. Verder dan de groenbak buiten zetten en mijn handschoenen uitwassen ben ik niet gekomen.
Ja, toch. Ik heb met Erik afgesproken dat ik morgen potdekselplanken bij hem op haal.
De kippen hebben zich vandaag gedragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten