Doorzomeren

Ik dacht dat het vandaag een stuk minder lekker weer zou zijn dan het was. Een groot deel van de dag scheen hier de zon. Dat was een boffie voor Irene, die ging een door het buurthuus georganiseerde fietstocht rijden. Vanmiddag kwam ze dolenthousiast terug. Niet alleen was de fietstocht prachtig en uitstekend georganiseerd, ze had, als alleenfietsende deelnemer, louter aardige, geïnteresseerde mensen ontmoet. En dan ècht geïnteresseerd hè. Niet een obligaat "Hoe gaat het, bladibladibla, doei", maar oprechte interesse. Nu we hier al weer bijna zo'n tien maanden wonen zijn we eigenlijk niet anders gewend, maar het blijft toch elke keer weer verassend, de vriendelijkheid, openheid en toegankelijkheid van de Weststellingwerfers. Een beetje zoals Ieren. Gelukkig had ze Strava aangezet, zodat wij de tocht ook nog eens kunnen fietsen. In het voorjaar wordt er weer een georganiseerd en als het kan, gaan we zeker mee.

Ik heb vanmorgen met Jan Peter rustig koffie gedronken en nog wat dingetjes gezaagd. Vanmiddag hebben we Formule 1 gekeken. Rond vijfen is hij weer richting Hoofddorp vertrokken en heb ik nog wat hout in de Tenco gezet.

De kippen scharrelen nu overdag standaard over het hele gazon en de geheime wei. Dat gaat verassend goed. Af en toe zijn we er een kwijt, maar eigenlijk blijkt die dan altijd even in het nachthok te zitten. Een ei leggen of gewoon even chillen. De vierde kip heeft nu ook een naam, Kazèn, een verbastering van KZN (kip zonder naam). Het eiermandje dat Irene van Jettie heeft gekregen was vandaag weer goed voor drie eieren.

De mol ligt nog steeds op zijn paaltje, ik denk dat we die morgen toch maar in de groenbak moeten dumpen.

Al met al een prima, rustige dag.