Gisterochtend heeft Ewoud de Husky opgehaald voor een servicebeurt en even naar de staat van de oprijlaan gekeken. Wij vinden hem hobbelig, Ewoud vond het wel meevallen (gelukkig).
Zoals inmiddels bekend mag worden verondersteld ben ik niet dol op storm. Dus ik zat niet echt rustig op de bank terwijl storm Dudley over het land raasde. Met name gisteravond ging het af en toe enorm te keer met windstoten tot 10 Bft. Een inspectierondje bracht gelukkig geen problemen aan het licht en dus kon ik enigzins gerust gaan slapen. We hadden natuurlijk wel voorzorgsmaatregelen genomen, er voor gezorgd dat alles zo stormvast mogelijk opgeruimd was. Wat ook niet helpt is dat ik constant de weersverwachtingen in de gaten zit te houden.
De kippen en Krokus houden trouwens ook niet van storm, die lieten zich nauwelijks buiten zien. Slangen zijn er kennelijk ook niet dol op, ééntje vond ik terug op de deurmat.
Bij nadere beschouwing bleek het een tak die Irene daar neergelegd had, nadat ze er buiten ook van geschrokken was.
Vanmorgen bleek er weinig schade te zijn. Uiteraard wat afgebroken takken, maar dat was het wel.
Wel was het schrikdraad van George gebroken en dus was het even voorzichtig aan doen toen ik de krant ging halen.
Dat schrikdraad vangt ongelooflijk veel wind.
Terwijl Irene met de takken aan de gang ging heb ik het schrikdraad hersteld (en geleerd dat laarzen soms handiger zijn dan klompen).
Daarna heb ik het folie van het schuurdak wat beter vast gezet, dat wapperde aan de randen een beetje te hard naar mijn zin.
Ook heb ik nog een rijtje kantpannen vastgeschroefd. Dudley hadden ze redelijk goed doorstaan, maar helemaal lekker lagen sommige pannen er niet bij en met het oog op storm Eunice die in aantocht is, en mogelijk een iets ongunstiger windrichting leek mij dat verstandig. Helemaal ontspannen stond ik niet op de ladder die door Irene in bedwang werd gehouden. Gelukkig kon ik mij overal goed vasthouden, maar ik was toch blij toen ik weer met beide voeten op de grond stond. Ten slotte heb ik nog een inspectierondje rond het huis gemaakt en wederom niets verontrustends gezien. Toen vond ik het wel weer even mooi en ben ik op de bank geploft. Helemaal fit ben ik nog niet, het gaat wel de goede kant op. En het was lekker om weer even lekker buiten bezig te zijn.
Behalve de storm is het momenteel best lekker weer, dus Irene is de oprijlaan nog een beetje aan het bijwerken.
De lente dient zich inmiddels ook een beetje aan. De eerste katjes zijn gesignaleerd en de appeltakken die binnen staan lopen uit.
Maar ja, eerst Eunice overleven, daarna kunnen we misschien aan de lente denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten