Ladies and gentlemen,...

 ...we got him! Of beter gezegd "we got them". Maar daarover later meer.

Gisteren had ik het pas ècht helemaal gehad. Het was inmiddels vier weken geleden dat de ellende begon. En i.p.v. dat de stijgende lijn zich voortzette, ging mijn rug weer steeds meer pijn doen. Ik begon echt een beetje wanhopig te worden. Irene ging 's middags met Linda naar Open Stal, ik hing als vanouds weer op de bank chagrijnig te zijn, fotografeerde een fraai veertje, keek hoe Krokus een muis verorberde en ging even bij de ponies langs. 

Toen vemande ik mij en ben ik een een stukje gaan fietsen. Maar liefst 6,31 km, toch beter dan niets. Bewegen moet!

's Avonds hebben we bieten uit eigen groentebak gegeten. 

Voor het naar bed gaan heb ik maar weer pillen gegeten, ik moest wat.

Die pillen deden hun werk, want de pijn nam af en ik heb best goed geslapen. Ik ben waarschijnlijk toch te vroeg gestopt met de pillen en dus neem ik nu weer braaf drie keer daags mijn portie.

Vanmorgen appte George dat er weer activiteit bij de voederbak geweest was.

Ik heb extreem rustig aan gedaan vanmorgen, ik wilde even geen enkel risico nemen en aanzien of de rug zich gedeisd hield. Irene heeft vandaag boodschappen gedaan, een beetje Tenco op het klompenhok gesmeerd en onkruid uit de paardenwei verwijderd. En de zaterdagsudoku opgelost. Ik heb ook een poging gewaagd... 

's Middags zijn we naar Stocks, de plaatselijke kledingwinkel, gefietst waar ik een spijkerbroek en twee shirts gekocht heb. Dat was hard nodig. Met een omweg zijn we terug naar huis gefietst.

Krokus kwam weer eens met een muis aanzetten. Het goede nieuws is dat ze door het kattenluik naar binnen kwam, maar meteen weer door de tuindeur naar buiten ging. Daar heeft ze het beestje soldaat gemaakt.

Ik ben aan het eind van de middag naar George en Joukje gefietst om de WC uit te lezen. En niet tevergeefs! Omdat George gistermorgen geen brokjes naast de voederbak vond, dachten we dat er geen nachtelijk bezoek was geweest. Maar dat was wel degelijk het geval. En eindelijk hadden we de snoodaard te pakken, een kat. 

Maar dat bleek niet het hele verhaal. Vannacht zijn er, behalve de kat van gisternacht, ook nog een andere kat en een egel op bezoek geweest. En omdat we er moeite genoeg voor gedaan hebben, hierbij het volledige beeldverslag.

Blijft het raadsel waarom de WC eerder niets geregistreerd heeft. Maar alla, het raadsel is opgelost, daar kan een kruis over.

Irene is vanavond nog even bramen wezen plukken.

Ik ben zo allejezus blij dat ik me weer een stuk beter voel, hopelijk heb ik de opwaartse pijn lijn weer te pakken.