02 augustus 2022

Geduld hebben

Eergisteren regende het in meer of mindere mate de hele dag, heerlijk. Irene ontdekte dat er een schrikdraadpaaltje in de paardenwei omver lag en dus ben ik die eerst overeind gaan zetten. Had ik tenminste wat nuttigs te doen.


Ik schoot direkt in de stress omdat ik het bonte paard niet meer zag, maar die bleek aan het eind van de wei naar de koeien te staan kijken, dus die viel weg tegen de gevlekte achtergrond. Kennelijk ben ik interessanter dan een koe, want toen ik door de wei liep kwam ze meteen nieuwsgierig poolshoogte nemen.



Er was weer aan Diesels voederbak gerommeld en dus toog ik naar het plaats delict om te zien of de WC dit keer wel iets opgepikt had. Niet dus. Héél vreemd, hij staat goed gericht en na een testje weten we ook zeker dat de infrarood sensor werkt. 


We geven de moed niet op, eens zullen we de onverlaat betrappen. 

Toen ik weer thuis kwam was Jeanet net vertrokken. Ze was met Irene naar Open Stal in Oldeberkoop, maar dat bleek pas om 13.00 open te gaan. 

Het was echt een regenachtige luierzondag en dat hebben we dus ook gedaan. Met alle sport op TV hoefde ik mij niet te vervelen. Aan het eind van de middag kwamen Henk Roel en Emma, Pastel en Rotans Max ophalen. 




Die verhuizen eerst even naar een stukje grond bij George zijn stal en komen over een paar dagen, als George het gemaaide gras binnengehaald heeft, in de paardenwei te staan. Onze rol is dan niet helemaal uitgespeeld want wij blijven voor de dagelijkse toevoer van water en biks zorgen.

Gisteren was het weer warm en zonnig. Die regen was lekker, maar er zal nog veel meer moeten vallen om het verdorde gras weer een beetje tot leven te wekken.


De koeien zijn weer terug in het weiland naast de Hellingstraat en dus is het 's morgens en 's middags weer koeienpolonaise. Normaal gaat dat gezapig, nu was het een gehuppel en gedraaf van belang.


George heeft van het prima weer gebruik gemaakt om een deel van de paardenwei te maaien.


Irene is voor een paar dagen naar Hoofddorp. De leesclub is de aanleiding, maar ze maakt natuurlijk van de gelegenheid gebruik om er wat bezoekjes aan vast te plakken.




Ik heb een beetje met mijn ziel onder mijn arm rondgelopen. Dat rondlopen gaat best aardig, alleen mag ik verder niks. Ja, kippen voeren, helaas is dat ook geen dagvullende bezigheid. Ik moest wel boodschappen doen, dat was tenminste nog een nuttige activiteit, jammer dat ik er niet bij stil gestaan had dat die ook gesjouwd moesten worden. Gelukkig is het goed gegaan. 


Het (verplaatste) kraantje van de blauwe regenton bleek een beetje te lekken en dus heb ik mij toch nog een beetje nuttig kunnen maken door dat probleempje op te lossen. 




Goh, al met al eigenlijk nog best een drukke dag😂

Krokus heeft Irene's yogamatje onder de overkapping ontdekt. Nu Irene de hort op is mag ze daar graag vertoeven. Of ze aan kattenyoga doet of gewoon lekker ligt te tukken... Ik hou het op dat laatste.


Vanmorgen kreeg ik bericht dat er weer activiteit is geweest bij Diesels voederbak, straks maar eens even kijken of we dit keer het raadsel wel kunnen oplossen.


Vanmiddag ben ik naar de fysiotherapeut geweest. Het gaat nog wel even duren met mijn rug, als het een beetje meezit ben ik op de helft. Wààààt? Tja, zes tot acht weken gaat het zomaar duren. Geduld is dus het sleutelwoord. Gevaar zit in deze in een klein fout beweginkje. Ondertussen mag ik voorzichtig wat oefeningen gaan doen en verder een beetje lopen en fietsen. En vooral niet stofzuigen en afwassen en zo. Geen verassingen dus. Ik ben gisteren overigens met alle medicatie gestopt. Ik had er geen zin meer in en het lijkt vooralsnog prima zonder te kunnen. Niet dat ik helemaal pijnvrij ben, maar dat was ik met pillen ook niet.

Voor het eerst kreeg ik een bericht op de buurtapp.


We schijnen te moeten oppassen. Ik doe mijn best en begrijp de zorgen, maar ik ben duidelijk nog niet helemáál ingeburgerd.

Nou dat was het weer even.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten