25 juli 2022

Stappen maken

Zaterdag was het heerlijk weer, maar dat zal jullie niet ontgaan zijn. 's Morgens kwamen  Joke en Fridus (tante en oom van Irene) op de koffie. Die hadden we al lange tijd niet gezien dus er viel genoeg bij te praten. Rond lunchtijd hebben ze de fietsen van de auto geladen en vertrokken zij voor een fietstocht (Irene's favoriete rondje Doldersum).

Halverwege de middag arriveerde René. Die is een weekje door Nederland aan het fietsen en had de Schapendrift ingepland als tussenstop. Ook René hadden we lange tijd niet gesproken, dus ook nu hebben we uitgebreid bijgekletst. 

Joke en Fridus arriveerden weer van hun fietstocht, hebben de fietsen weer opgeladen en zijn weer op weg gegaan haar hun caravan nabij Workum. 

Nadat René en ik het staartje van de Tour etappe hebben gekeken, hebben we lekker buiten gegeten. Krokus had voor haarzelf ook een heerlijk avondmaal geregeld.



Meestal zien we René op feestjes en zo, dus het was leuk om eens in een wat rustiger setting samen te zijn. Het was ruim na middernacht voor we onze mandjes opzochten.

Met al dat bezoek was het voor mij zaak om niet te enthousiast te worden. Dat is aardig gelukt en mijn rug/been hielden zich best goed. Daar was ik natuurlijk blij mee. Zo ook George, die was blij mij eindelijk weer eens buiten te zien toen hij de paarden van een vers stukje gras kwam voorzien.

Zondagochtend hebben we rustig ontbeten. Daarna heeft René zijn fiets opgeladen (één tas) en is hij richting Vierhouten vertrokken. Lekker fietsweer, jammer van de tegenwind. 



Ik heb de rest van de dag rustig aan gedaan. Dat was niet zo moeilijk met de laatste Tour etappe en de F1 race. Irene is lekker gaan zwemmen

Krokus lijkt de smaak te pakken te hebben, gisteren had ze weer een muis op har menu gezet. Jammer dat het geen mollen zijn.


Vandaag is Irene gaan sporten en fietsen met Joukje.

Ik durfde het aan om zelf met de auto naar de tandarts te gaan. Als ik opsta heb ik nog de meeste last, maar niet heel veel. Overdag gaat het best goed, zolang ik maar rustig aan doe. De tandarts heeft de wortelkanaalbehandeling niet afgemaakt, omdat ik de kies nog voel moet de medicatie die ze er in gestopt heeft nog een paar weken langer z'n werk doen. In plaats daarvan heeft ze twee andere kiezen opgelapt. Ik natuurlijk weer kronkelen in die stoel, maar dat had wel een onverwacht effect. Sinds ik weer uit die stoel geklommen ben heb ik plotseling veel minder last van mijn been. Ik heb zelfs een heel rondje om het huis gelopen, zonder klachten. Nou één dan. Door twee weken op de de bank te bivakkeren sta ik nogal wankel op mijn benen... 


Ik vind het goed nieuws, zo goed zelfs dat we de uitnodiging van Henk en Leonie aanvaard hebben om bij hun op de camping (de Meenthe) een hapje mee te eten. We gaan er met de auto heen, het mag dan maar 1 km verderop zijn, zo ver lopen of fietsen ga ik nog even niet doen. Maar toch, het lijkt nu echt de goede kant uit te gaan. 

Mijn "pillen-eet-skills" worden intussen steeds beter. Zelfs mijn ochtenddosis weet ik in één keer weg te spoelen. Tjongejonge interessant zeg, het wordt tijd dat ik weer aan de gang kan en weer écht iets te melden heb.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten