Gisteren had Irene "Lotusmeiden". Ze heeft eerst Linda in Giethoorn opgehaald, daarna Ellis in Zwolle, en is toen naar Zwanenburg gereden. Daar hebben ze met z'n zevenen gezellig gedaan en toen is ze weer naar huis gegaan. Thuisgekomen bleek er een kip niet in orde te zijn, wormen of maden of zo. Na enig onderzoek op het internet bleek dat de kip niet te redden was. Uit haar lijden helpen was de enige oplossing. Ze heeft het geprobeerd, maar kon het niet opbrengen. Ik zou het niet eens geprobeerd hebben, dus ik kon niet helpen. Ze is met de kip naar Pieter gegaan en die heeft het klusje geklaard.
Vervolgens heeft Irene de kip begraven.
Ik weet het, het hoort er allemaal bij, maar ik word er toch altijd een beetje droevig van. Reuze schijnheilig natuurlijk, een dooie mol doet me een stuk minder.
En ik was al niet blij vanwege de aanhoudende pijn in mijn been. Godallemachtig wat doet dat zeer. Vooral 's ochtends als ik wakker wordt en 's avonds als ik naar bed ga is het één en al gejammer. En dus heb ik vanmorgen contact gezocht met de huisarts. Mijn huisarts is nu op vakantie maar een collega heeft de dosis Pregbaline verhoogd. Het was dat, of morfine. Ik kijk het even aan, hopelijk is het niet nodig, maar als de dubbele dosis Pregabaline niet aanslaat...
Veel beleefd heb ik gisteren dus niet in mijn eentje. Beetje op de bank zitten, Tour kijken. Een boterhammetje smeren of koppie thee zetten kon nog net. En een Martini inschenken en een stukje slagroomtaart pakken lukte ook nog wel. Je moet jezelf een beetje verwennen natuurlijk.
George en Joukje hadden aangeboden om tijdens Irene's afwezigheid zo nodig te helpen als ik iets nodig had, heel lief.
En áls er iets gebeurd ben ik steeds te laat. De buizerd die eindelijk eens op prima fotografeerafstand rondjes draaide, niet gehaald. De vogel was gevlogen toen ik mijn camera gepakt had en naar buiten gestrompeld was. Twee keer een straaljager die over vloog, gemist. Zelfs het binnenhalen van het gemaaide gras wist ik maar net vast te leggen.
Zonet kwam George even buurten, die heeft de biks voor MamaMax aangevuld en is twee keer langs het huis gelopen zonder dat ik het merkte... Zal wel door de pillen komen.
Irene is nu fietsen met Joukje, gelukkig voor ze is het een beetje bewolkt.
Zo, tijd voor een stukje taart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten