Vanmorgen werden we gewekt door het lawaai van...? Geen idee. Tot Irene uit het raam keek en een kooiaap de oprijlaan af zag rijden. De bakstenen en het cement bleken afgeleverd, 3 mei valt kennelijk vroeg dit jaar.
Als je de nieuwe stenen naast het restant oude stenen ziet lijkt het kleurverschil groot.
Maar als je de zichtzijde van de stenen naast elkaar ziet is er nauwelijks verschil.
Maakt ook niet uit, de nieuwe borstwering wordt toch van de nieuwe stenen gemaakt.
Drie mei mag dan vroeg vallen dit jaar, dat het eind april sneeuwt is weer aan de late kant. Het zijn verwarrende tijden.
Nu de bouw binnenkort weer start, vrijdag ga ik naar Erik om en plan te maken, dacht ik dat het een goed idee was om te zien of ik het hout in de carport niet wat efficiënter op kon ruimen.
Na wat heen en weer gesleep besloot ik dat dit niet het geval was en ben ik met de grastrimmer in de weer gegaan. Ik was blij dat de accu na enige tijd leeg was want ik voelde de onderarmen behoorlijk. Weer even wennen zullen we maar zeggen.
Voorts heb ik nog wat cementresten uit de sponning van de fundering gehakt, proberen of dat een beetje gaat. Dat gaat gelukkig een stuk makkelijker dan gevreesd.
En omdat ik toch in de buurt was heb ik nog even in de fruittuin gekeken hoe het met de planten daar gaat. Goed! De bessenstruiken gaan als de malle, de peer loopt definitief uit en mijn kleine eik gaat ook goed.
Irene heeft vandaag aan "de andere kant" gewerkt, waar ze o.a. het ondergaas aan het bovengaas heeft gevlochten. Netjes gewerkt want je ziet er niks van.
Behalve de kooiaap heeft de WC eindelijk weer eens een dier vastgelegd. Krokus.
Gezien de avondzon zouden we straks zo maar weer een prachtige zonsondergang kunnen krijgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten