Bekhofschans

Gistermiddag even naar Erik gereden om een plan te maken. Woensdag komt hij metselen. We gaan weer aan de gang! Yes!

Vanmorgen waren we bijtijds uit de veren omdat we om 09.15 op de Zandhuizerweg moesten zijn voor een wandeling naar de Bekhofschans. 

Op een fraai verbouwde boerderij werden we ontvangen met koffie en werd het gezelschap van zo'n 20 mensen een film voorgeschoteld over de Friese waterlinie en een praatje van onze "reisleider" Kars Berkenbosch. Vervolgens liepen we door de weilanden die vol stonden met pinksterbloemen richting de Bekhofschans, onderweg regelmatig stoppend voor een uitleg van Kars over het landschap en historische wetenswaardigheden. 

Zo kwamen pingo's ter sprake, maar bijvoorbeeld ook een miltvuurbosje waar we langs kwamen. In zo'n door een sloot omgeven bosje werden vroeger koeien, besmet met miltvuur, in quarantaine gezet dan wel begraven, om zo verdere besmetting te voorkomen. 

Uiteindelijk arriveerden we bij de Bekhofschans. Deze was onderdeel van de Friese waterlinie, een reeks van schansen aan de rivieren de Kuunder (Tjonger) en de Lende (Linde) gedurende de Tachtigjarige Oorlog. Het was een kleine schans aan de Lende (22,5x22,5 meter) waar 15 soldaten met musketten en één kanon het in 1673 moesten opnemen tegen de troepen van "Bommen Berend"(Christoph Bernhard von Galen, bisschop van Münster). Met het kanon werd één schot gelost om het achterland te waarschuwen. Vervolgens werd het kanon "gespijkerd" (onklaar gemaakt) en in de Lende geflikkerd. Tot zo ver de slag bij Bekhofschans.

We zijn over de weg teruggelopen naar ons startpunt. Daar hebben we van Kars zijn historische roman "Bij De Bek Af" gekocht en zijn toen weer naar huis gefietst.

Vanmiddag heeft Irene nog in de tuin gewerkt, ik heb geprobeerd de brom uit mijn elektrische gitaar te krijgen. Dat is deels gelukt.

Verder niks te melden.