Verticuteren

Irene kwam gisteravond enthousiast terug van de paasstukmakerij. Het was gezellig en druk geweest en ze was tevreden met het resultaat.

Vanmorgen lag er een verlaat verjaardagscadeautje van Irene voor mij in de brievenbus, een schrikdraadtester. Superhandig klein dingetje. Je houdt hem bij het schrikdraad en als hij gaat piepen weet je dat er stroom op staat en als het stil blijft hoop je dat de tester niet stuk is.

Irene was even naar Joukje (iets met een jurk en een trouwerij, vrouwendingetje dus) en kwam thuis met maar liefst vijf boeken over de geschiedenis van Noordwolde en Weststellingwerf. Werk aan de winkel dus.

Ik heb er een beetje in zitten bladeren en al weer tal van interessante dingen ontdekt. 

Maar omdat Irene aan de gang ging met verticuteren heb ik mij losgerukt uit de boeken en ben, nadat ik eerst nog wat paastakken geknipt heb, het verticuteersel bij elkaar gaan harken. Best een klusje nog, het hele gazon harken, ik zal morgen wel spierpijn hebben. 

Gelukkig was het perfect harkweer en het moet nu gebeuren want we moeten het gazon in deze periode bemesten, het liefst als het gaat regenen. Irene heeft al een stukje voorzien van koemestkorrels. Het strooiwagentje van Gerard kwam hierbij goed van pas. 

Tussendoor heeft ze ook nog paardenbloemen verwijderd (sjonkels voor Noordwijkers, peerdebloemen voor Noordwoldigers). Dat is nog wel een dingetje. In tegenstelling tot gazonliefhebbers en mensen met hooiland, ben ik dol op paardebloemen. Maar als het een probleem is ga ik me ook niet met een spandoek in de hand vastketenen aan een paardenbloem, maar pak mijn verlies en laat de OnkruidWarrior haar gang gaan.  

Zo lang we verschoond blijven van een door Roundup doodgespoten oranje gazon, zoals ik die op weg naar Wolvega tegen kwam, vind ik het allemaal prima, madeliefjes zijn ook leuk.

Het was lekker om weer een beetje buiten bezig te zijn.

Observatie: kippen zijn rare beesten. Maar wel leuk!

En de verzekering... Niets van gehoord natuurlijk.