Gisterochtend verliep volgens het normale zaterdagochtend patroon. Allebei aan de koffie en de zaterdagsudoku. Jammer dat we allebei vastliepen. De heftige hagelbuien waren tegen die tijd net weggetrokken en dus was het tijd voor actie. Irene ging na het boodschappen doen de oprijlaan verticuteren, maar die moet eerst gemaaid zo bleek. Daar is het alleen nog te nat voor en dus heeft ze in plaats daarvan het gazon verder bemest en de kale plekken ingezaaid. Dat bemesten kon niet meer met het strooiwagentje, die had het begeven. Tegen beter weten in ben ik daarmee aan de gang gegaan. Één wiel was van de plastic as gebroken, het andere wiel zat "gewoon" los. Tegen etenstijd ben ik er mee gestopt, maar toen liep hij weer als een zonnetje! De rest van de dag heb ik daar uitermate tevreden over zitten zijn (en nog steeds). Mijn nieuwe bankschroef kwam bij dit klusje overigens goed van pas.
Vandaag was het weer een stuk beter. Weinig wind, aangename temperatuur en een lekker zonnetje. Lekker buitenbezigzijnweer dus. Allereerst hebben we de vogelsilhouetten die ik van Pelle gekregen heb geplaatst. Het idee was om de specht in de krentenboom te plaatsen en de roodborst in de appelboom, maar uiteindelijk zijn ze naar de leibomen gegaan. Daar zij ze toch wat zichtbaarder. Het was nog een delicaat karweitje en dus heb ik eerst een proefje gedaan met een blok stookhout en daarna de vogels op hun plek in de leibomen geplaatst.
Vervolgens zijn we met de kippenrendeur aan de gang gegaan. Eerst hebben we de gaten voor de bouten geboord en de deur even provisorisch in elkaar gezet, daarna is hij weer uit elkaar gehaald en is Irene het hout in de Tenco gaan zetten.
Ik heb geprobeerd het lelijke uitsteeksel van de abeel af te zagen. Dat heb ik snel opgegeven, ik kan er net niet goed bij.
Is die boom nou zo dik of ben ik nou zo dun?
Toen ben ik maar de Amstel Gold Race gaan kijken. Althans dat was het plan, helaas bleken ze net gefinisht.
Ik heb nog wel een nest linksboven in de grote eik ontdekt. Dat hadden we nog niet eerder gezien, terwijl we er toch al ruim een jaar elke dag naar die eik kijken. Het nest is echter alleen zichtbaar als je naast het huis staat, dat verklaart een hoop. Nu nog vogels.
Wat een genot dat de lente weer terug is!
Irene heeft de sudoku overigens definitief verkloot. Ik zit nog vast, maar leef nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten