Wie zijn neus schendt...

Gisterochtend kreeg ik, zo als dat altijd gaat bij mij, plotseling de geest en ben ik de belastingaangifte gaan doen.

Deze was vanwege de verhuizing vorig jaar iets ingewikkelder dan normaal. Wat ook niet hielp was dat ik de afrekening van de notaris van de Landleeuw niet kon vinden. Die lag natuurlijk gewoon tussen de gebruiksaanwijzingen onder de houten werkbladen in de keuken, logisch toch. Dat ik dáár niet meteen aan gedacht heb... Het grappige is wel dat we dit jaar een klein beetje poen terug krijgen, dat zijn we niet gewend. Maakt ook niet uit, ik vind belasting betalen nou eenmaal niet zo erg.  Zo als altijd was het wel weer een lekker gevoel toen het gedaan was, kan maar gebeurd zijn.

Omdat het lekker weer was besloot ik 's middags de slechte planken aan de paardenweikant van het huis aan te pakken. Ik had al twee planken vervangen, maar toen ik daar mee bezig was bleken er nog een paar slechte delen tussen te zitten. Gelukkig hadden we nog een beetje nieuw Zweeds rabat en kon ik van de delen die er uit kwamen weer wat hergebruiken zodat met een beetje passen en meten het precies uit kwam. 's Avonds heb ik ik nog wat gaatjes dichtgesmeerd zodat ik ze vandaag in de Tenco kon zetten. 

Irene heeft gisteren gemaaid zodat ze vandaag verder kon met de oprijlaan verticuteren.

Henk was (ik denk) kunstmest aan het strooien. Op zich niet bijzonder, maar hij deed dat met een VICON strooier, die herken ik uit duizenden en dan gaat mijn Vennepse hart toch ever sneller kloppen. Voor de niet Vennepers: de VICON fabriek staat sinds jaar en dag in Nieuw-Vennep (tegenwoordig onderdeel van de Kverneland Group).

Vanmorgen is Irene begonnen met het verticuteren van de oprijlaan. Ze is er de hele dag mee bezig geweest en heeft misschien 1/10 gedaan. 

We zijn nu aan het overwegen om de rest maar te laten zitten voor dit jaar, of anders alleen de mossige stukken te doen. Stroom wordt sowieso een probleem, want we hebben geen 200 meter verlengsnoer. Ik zou wel ergens een stopcontact kunnen maken aan een van de lichtpalen natuurlijk. Nou ja, we zien wel.

Ik heb vanmorgen eerst de rabatdelen in de Tenco gezet. 

Daarna heb ik mijn aandacht verlegd naar de door de storm afgebroken boomtop van de wilg aan het begin van de oprijlaan. Die was net niet helemaal afgebroken en hing bovendien in de naastgelegen boom. 

Hij moest er hoe dan ook uit en dat wordt een stuk lastiger als de bomen vol in het blad staan, dus het was nu of nooit. Na een hoop geklooi met een ladder, een verlengde zaag en een touw heb ik hem er uit gekregen, zes meter boomtop. 

Er hing ook nog een soort mega wichelroede van twee meter in een boom er naast, dus die heb ik er ook maar even uitgehaald. Dt ging zo makkelijk dat hij al voor ik er erg in had naar beneden kwam en mijn neus schampte. Jammer van mijn neus, hij had beter mijn scheve tand recht kunnen beuken.

Tevreden met het takkenresultaat ben ik de verzekering gaan bellen. Via een slinkse omweg kwam ik al snel bij de schadeafdeling terecht (normale wachttijd: minimaal 1 uur). De dame die mij te woord stond heeft mij drie kwartier in de wacht gezet om het dossier te bestuderenen kwam toen met de mededeling dat de schade niet gedekt is, maar dat mij wel toegezegd is dat ze zouden vergoeden. Probleem dus. Nu gaat een andere afdeling mij binnen vijf dagen terug bellen. Dat belooft allemaal weinig goeds...

Ten slotte heb ik de rabat delen gemonteerd. Eentje moet er nog, die moet ik morgen alleen eerst nog een keer in de Tenco zetten.

Het amandelboompje in de kippenren is al bijna weer uitgebloeid.

Ben ik vandaag vier keer de oprijlaan op en neer (waarvan 1x met boomtop😂) gelopen, en een paar keer naar de kippenren geweest. Dat is dus al gauw 1 kilometer. Op klompen.

Nu nog even het raadsel van de zes vreemde foto's op m'n mobiel oplossen.