Het schijnt niet goed te zijn wat we doen met de Prunus. Als die zo vol zit met klimop, wat overigens niet direkt schadelijk is voor de boom, moet de klimop onderaan doorgeknipt en verder even niets. De klimop sterft vanzelf langzaam af en de boom krijgt zo de gelegenheid om rustig te wennen aan de grotere hoeveelheid licht. Aan de ene kant fijn, het is namelijk beslist geen leuke klus. Aan de andere kant mis ik nu het o zo bevredigende moment dat je het laatste takje verwijdert en constateert dat de kloteklus geklaard is. Wat rest is een half leeggehaalde Japanse sierkers, niet erg mooi en al helemaal niet sierlijk, en een berg snoeiafval die nu gelukkig niet groter wordt.
De duiven zullen niet klagen. Gezien de vele nesten die ik tegen kwam hebben die een voorkeur voor een door klimop overwoekerde boom.
Gelukkig staat er in de tuin een ander lid van de rozenfamilie, een appelboom. Keurig gesnoeid, vrij van klimop en in de knop. In de zitkamer staan de takken zelfs al in bloei.
Tijd voor andere klussen dus. Zoals kalk strooien op het gras. Jammer dat de kalk uitverkocht bleek bij de Kluswijs. Irene zag wel haar kans schoon om eindelijk de outdoor laarzen te kopen waar ze al weken op zat te azen.
En omdat ze toch bezig was heeft ze ook maar een bijpassend jasje gekocht.
Hoe "Buitenleven" wil je het hebben? Nu nog een hond en dan is het plaatje compleet (gaan we niet doen).
Ze blijft toch niet lopen met het labeltje nog aan de rits hoop ik. Die hond komt wel goed. Af en toe nemen wij er wel eentje mee. Indy overleeft alles. Kan Irene haar mooi jullie hele landgoed laten bewaken. Met laarzen jas én label.
BeantwoordenVerwijderen