Gezien de voortgang van vandaag heb ik aan de titel maar "deel 1" toegevoegd. Hopelijk wordt de serie niet te lang.
De dag begon zonnig. En met het berijpte gras leverde dat weer een fraai schouwspel op, al zie je dat aan de foto's niet af.
Het gemaaide gras is vandaag van de koeienwei gehaald. Dat zal de laatste oogst geweest zijn dit jaar lijkt me.
Ik heb vandaag dus een begin gemaakt met de windveren en waterborden. Even ter veduidelijking:
En omdat het voor mij onbekend terrein is, stond vandaag voornamelijk in het teken van meten, denken en proberen. Ik heb een proefstukje gemaakt om een beetje de juiste maatvoering en verhoudingen uit te vissen.
Hoe breder het waterbord, hoe beter. Maar het moet ook wel weer een beetje in verhouding zijn, net als de windveren trouwens. Omdat met name waterborden de neiging hebben om snel te gaan rotten gebruik ik red cedar planken. Allejezus duur, maar wel duurzaam. Ik had gehoopt om voor de windveren halve planken te kunnen gebruiken, maar dat is net te smal. Voor de waterborden zijn hele planken weer net te breed. Geen punt, maar goed dat ik eerst van wat oud hout een proefje gemaakt heb. Toen ik eenmaal besloten had hoe ik het ongeveer wil hebben, ben ik naar Oldeberkoop gereden om nog vier planken te halen. Om de een of andere reden had ik er vorige week maar vier gehaald i.p.v. acht. Op de terugweg heb ik de groenbak op de aanhanger meegenomen en ontdekte zodoende dat onze sloot er weer keurig bij ligt. Toch fijn dat degene die de kant van de gemeente doet ook meteen onze kant even meeneemt.
Weer thuis heb ik de regenpijp op de waterput aangesloten, dat stond hoog op mijn prioriteitenlijstje. Er bleek nog een stalen buis en een bocht in de schuur te liggen met de juiste diameter, een meevallertje. Nu maar hopen dat het niet al te veel herrie maakt als het regenwater in de put klettert.
Toen was het tijd om de plafonnetjes weer te beitsen. Die heb ik nu echt nodig, voor ik verder kan met de windveren. Ten slotte heb ik Irene's fietsachterlicht gerepareerd. Dat was aan de ene kant een succsesvolle exercitie, hij doet het weer, maar aan de andere kant zinloos, want je kan er op wachten dat het weer fout gaat. Kwestie van een rot schakelaartje. Dat wordt dus een nieuw achterlicht.
Ondanks dat er ogenschijnlijk weinig voortgang geboekt is, ben ik toch best tevreden met de resultaten van vandaag.
Irene heeft gesport, met Joukje gefietst, het gazon gemaaid en haar dagelijkse rondje moestuin gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten