De doses Ibuprofen en Paracetamol gaan omhoog en ik heb er een "opiaat maar dan anders" bijgekregen, Pregabaline. Hopen dat dat helpt.
Zo, genoeg gejankt.
Irene heeft het nu drukker dan ooit. Behalve mij liefdevol verzorgen, staat ze er ook alleen voor qua boodschappen doen, huishouden, maaien etcetera. Ze heeft de buitenlamp aan de paardenwei kant gedemonteerd, dat stond al heel lang op haar lijstje.
Verder heeft ze gemaaid, gezwommen, gefietst met Joukje (wat uitliep op een soort winkelexpeditie in Wolvega) en van het lekkere weer genoten.
Ik heb verder voornamelijk de Tour gekeken. Wat een prachtige historische etappe woensdag! Had ik toch nog wat te juichen.
De pillen beginnen volgens mij te werken. Ik ben zojuist helemaal van de bank naar de keuken op en neer gelopen zonder veel pijn (juichen!). Ik voel me wel zo leip als een aap, maar dat hoort er bij. Nu hoop ik alleen nog dat ik last krijg van een andere mogelijke bijwerking, gewichtstoename.
Tijd om weer eens even Tour te kijken, want met een kop als een gympie zit iets zinnigs schrijven er even niet in.
Onze aardappelplant heeft overigens prachtige bloemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten