Prikkeldraad

Gisteren is Irene wezen sporten en fietsen met Joukje.

Daarna is ze nog met de moestuinbakken aan de gang geweest en heeft ze op de uitkijk gestaan om te ontdekken hoe de kippen weer constant weten te ontsnappen.

Dat raadsel is niet opgehelderd, maar heeft de herbouw van de ren wel in een stroomversnelling gebracht. Ik ben gisteren namelijk de halve dag bezig geweest met de kippen terug te drijven naar de geheime wei en dat is niet de oplossing. Bovendien raakt Irene ook steeds gefrustreerder van al die ontsnappingen.

Aangezien in de komende weken de IBA een onderhoudsbeurt krijgt heb ik de putdeksels toegankelijk en schoon gemaakt. De graszoden die daarvan overbleven heb ik gebruikt om de kale plekken in het gazon mee op te vullen. 

Daarnaast ben ik in de weer geweest met de afscheiding tussen de paardenwei en onze wei. George had het prikkeldraad en het schrikdraad los gemaakt om bij ons te kunnen eggen en het minste wat ik kon doen was dat weer op orde maken. Prikkeldraad heeft drie kenmerkende eigenschappen zo heb ik geleerd. Het prikt, het blijft overal in haken (met name in schriklint en kleding) en het is onhandelbaar. D.w.z. onhandelbaar voor een beginneling als ik. Er neigen steeds lussen in te komen die je niet wilt en die, als je ze er uit draait, vrij plotseling omklappen, liefst met de prikkels in je hand of arm. Kortom, het was nog een heel gedoe. Maar het is gelukt en ik vond het een leuk klusje, het heeft wel wat om met de omheining van je wei bezig te zijn. Het schrikdraad is makkelijker te hanteren en het leuke daarvan is dat het niet fout kan qua aansluiten. Je knoopt het gewoon aan elkaar met ijzerdraad en het is ok. 

Zo ben ik dus weer een beetje in beweging gekomen, het werd tijd.

Vandaag heb ik allerhande miniklusjes gedaan, een nestkastje opgehangen, de steiger opgeruimd, wat dakpannen uitgezocht, een beetje rommelen in de zon.

Samen met Irene hebben ik de ren bekeken en een plan gemaakt. De ren wordt 1,80 meter hoog, er komt een deur naar de geheime wei en het huidige deurtje schuift iets op. We hadden nog wat palen en hebben vanmiddag de ontbrekende twee en kippengaas gekocht. Harry blijkt gewoon over het huidige hek te ontsnappen, hoe de dames het doen is nog niet opgehelderd maar waarschijnlijk op dezelfde manier.

Irene heeft vandaag de laatste moestuinbak geïnstalleerd en met de bladveger maaisel van de oprijlaan gehaald, ze vindt het geen gezicht al die bruine dotten gras.

Niets bijzonders, maar lekker bezig dus.