Crossen door de bossen...

... en gerij door hei en wei. Maar dat was vandaag, eerst gisteren. 

Om 09.00 werd de nieuwe ladder bezorgd, nu nog een schuur om hem tegen aan te zetten.

Ik ben begonnen met het schoonmaken van de tuinstoelen. Plotseling zie ik het nut van een hogedrukreiniger. Na een halve stoel vond ik het wel mooi, wat een rotwerk is dat zeg.

Tot onze verassing is de peer weer aan het uitlopen. Die was na de aanrijding van vorig jaar en de mislukte reddingsoperatie opgegeven. We hadden hem voor de vorm nog wel verplaatst naar de fruittuin, maar de kruisbes was er al direkt naast gezet in de overtuiging dat de peer niks meer zou doen. Maar dan hadden wij buiten de peer gerekend. Ik zag gisteren twee piepkleine groene knopjes, hij leeft nog! We denken onder de ent, dus van de peren verwachten we niet veel, maar dat maakt niet uit. Ik ben gehecht aan de peer en dus heb ik de kruisbes een nieuw plekje gegeven. Nu hebben ze allebei de ruimte. 

Voorts heb ik de helft van de overgebleven dakpannen gecontroleerd, toen vond mijn rug het wel weer mooi.

Irene heeft aam de nieuwe ren gewerkt. De eerste paal staat er in. 

Toen heeft ze het witte krukje uit de ren gehaald om te zien of dat de ontsnappingsroute was. Dat leek zo te zijn, tot zonet, toen liep Harry weer met een hen in de paardenwei en dus gaat de ren definitief op de schop. 

Verder heeft ze een begin gemaakt met het verwijderen van de klimop uit de paardenwei, een jaarlijks terugkerend karwei.

En natuurlijk hebben we genoten van het heerlijke weer.

Vandaag stond in het teken van de motorsport Rensport Noordwolde organiseerde vandaag namelijk een offroad rit van 50 km rond Noordwolde. Dat betekende van 10.00 tot 15.00 een eindeloze stoet crossmotoren die vanaf de Oldeberkoopseweg de Schapendrift op draaiden, bij de gaswinning afsloegen, een lus door het maïsveld en het bos reden en dan weer via de Schapendrift verder gingen. 

Ze hadden er prima weer bij. Het was natuurlijk een herrie van jewelste, maar ja, buitenleven hè, dat hoort er bij. Bij de gaswinning verzamelde de buurt zich om te kijken en te kletsen en natuurlijk zijn wij ook even wezen kijken. 

Maar goed, na zoveel motoren hadden we het wel gezien en zijn we weer naar huis gegaan. De sloten staan na een droge maand overigens weer droog.

Weer thuis is Irene verder gegaan met klimopbestrijding en heb ik de rest van de dakpannen uitgezocht. Uiteindelijk heb ik ongeveer 300 bruikbare pannen, te weinig voor één kant.

Samen met Irene heb ik de bloembakken van de schuur naar hun nieuwe plekje bij de heg aan de achterkant van het huis verplaatst. Het is dat ze al ingezaaid waren anders hadden we ze misschien meteen weggeflikkerd, ze zijn namelijk behoorlijk op.

Over ingezaaid gesproken de raapstelen die we in een van de moestuinbakken gezaaid hebben zijn al boven de grond, die gaan als een speer.

Al met al een prima weekend.