Gisteren was het dus één jaar Schapendrift. Wellicht hadden sommigen een terugblik verwacht. Die had ik zelf gepland voor 26 januari, dan wonen we hier een jaar. Ik moest gisteren plotseling wel even terug denken aan onze eerste dag hier. Dat we thee zouden zetten maar geen thee in huis hadden. Ja, één zakje van een onbestemd soort thee dat ik heksenthee noem en niet bepaald "my cup of tea" is. En precies op dat moment kwam George kennis maken en een kopje thee mee drinken. We hebben het er nooit meer over gehad, maar ik dacht toen wel "oei, wat moet hij wel niet van ons denken met onze rare thee...". Gelukkig is het allemaal goed gekomen tussen ons. Via Joukje en Irene hoorde ik overigens dat George laatst een uil bij ons op de oprijlaan gezien heeft. Hij wel... En de hermelijn waar ik het een poosje geleden over had, bleek tussen het brandhout van George vandaan gekomen te zijn. Sietze kwam het karkas daar tegen toen hij daar aan het werk was. Met een beetje mazzel...
Vandaag begon weer nat en winderig. Ik heb vanmorgen ondervorsten besteld, vogelschroten in Wolvega gehaald en wat filmpjes gekeken over dakpannen leggen.
Vanmiddag heb ik de lekkage in de zitkamer aangepakt. Met kit heb ik de losgekomen dakmortel vast gezet in de hoop dat dat het probleem oplost. Het hielp niet dat het, precies op het moment dat ik op de nok zat, kortstondig begon te regenen. Maar ik schat toch in dat het gelukt is.
Daarna heb ik nog een vogelschroot gemonteerd, gewoon omdat het kon. Nu is het wachten op een paar dagen droog en niet te koud en winderig weer voor het pannen leggen.
Irene heeft vandaag de ramen gelapt, verder weet ik het niet zo.
Dat is een ander aspect van hier wonen. We zijn allebei de hele dag thuis, maar kunnen elkaar uren niet tegen komen omdat de één voor, en de ander achter bezig is. Je kunt niet zeggen dat we op elkaars lip zitten hier...
Geen spectaculaire dag, die zitten er ook tussen in ons sfeervolle woudboerderijtje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten