06 januari 2022

De eerste pannen

Was het me vandaag toch een partijtje lekker weer zeg! Vanmorgen was het nog wel erg koud, maar de hele dag heeft de zon geschenen en was er geen wind. 


Om tien uur kwam Joukje, voordat zij en Irene gingen wandelen, koffie drinken. De dames willen wat meer bewegen en hebben elkaar gevonden in deze. Na de koffie zijn ze op de fiets naar Rode Dorp gereden waar ze de vorderingen van de aanbouw aan de stal en het huis van Henk Roel hebben bewonderd. En vanaf daar hebben ze een wandeling gemaakt.

Ik ben aan de gang gegaan met de ruiter en de bovenste panlatten van de schuur. Die moesten nog op maat gemaakt en vast gezet. Al met al ben ik daar nog best even mee bezig geweest. 



Op een gegeven moment gooide ik vanaf het dak een panlat naar beneden. Die bleef keurig schuin op een ligger van de steiger liggen. Je moet er denk ik bij geweest zijn om mijn verbazing te begrijpen.

Na de lunch heb ik de eerste pannen gelegd. Niet om meters te maken, maar om te kijken of het een beetje werkt. Het gaat niet onaardig, maar het is wel oppassen omdat de pannen niet allemaal exact gelijk zijn en er soms eentje niet lekker past. 





Toen ik een beetje vertrouwen had dat het goed komt heb ik aan de erf-kant de vogelschroten gemonteerd en toen met Irene 65 pannen apart gelegd en schoon gemaakt. Op de bovenste rij pannen wordt de ondervorst met een plakstrip vastgezet en dan wil je geen laag mos of aarde op je pannetjes hebben natuurlijk. Als die pannen morgen droog zijn ga ik eerst de bovenste rij pannen, de ondervorst en de nokvorsten monteren, en dan kan ik écht pannen leggen. Vooralsnog ben ik zeer tevreden.



Irene heeft dus gewandeld. Verder heeft ze ergens vanmiddag de kippen weer teruggedreven naar de tuin. Ondanks dat ze de zijkanten van het huis afgeschermd heeft weten de kippen steeds weer naar het erf te ontsnappen. Vanaf het schuurdak zit ik dagelijks op de eerste rang het tafreelje gade te slaan hoe Irene met een stok in haar hand de kippen weer naar de tuin drijft. Het blijft een hilarisch gezicht. 


Verder heeft ze de gesnoeide takken van de appelboom gepromoveerd tot stekken.



En ze heeft een proef zandbakje gemaakt voor de kippen. Het idee is dat als de kippen ergens anders een zandbak hebben, ze niet zo obsessief naar "de berg" proberen te komen voor een zandbad en dat Irene ze dus niet elke keer terug hoeft te jagen. 


Wat ze verder uitgespookt heeft heb ik vanaf mijn stekkie niet kunnen zien.

Ik ben blij en ook een beetje opgelucht dat het allemaal goed lijkt te komen met de dakpannen. Bovendien lijkt het een minder omvangrijke klus dan ik eerst dacht. En mocht het tegenvallen...George heeft aangeboden om zo nodig te helpen.

 Morgen verder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten