Één jaar wonen we hier al weer. Één jaar, en nog steeds is het niet "normaal" als ik 's morgens over de oprijlaan loop om de krant te halen. Of dat ik 's avonds de WC ga plaatsen en voor de zoveelste keer overvallen wordt door de prachtige sterrenhemel, het zwaard van Orion duidelijk zichtbaar, en de stilte. Dat ik dan langs de schuur in aanbouw loop en tevreden vast stel dat het misschien niet allemaal even snel gaat, maar dat ik wel elke steen, balk of dakpan door mijn handen heb laten gaan. Ik geniet van het bouwen, vaak in mijn eentje, regelmatig met de onmisbare hulp van Hans, Jan Peter, Pelle of Irene.
Na een jaar vallen er voorzichtig de nodige conclusies te trekken.
Foto's zoeken bij de tekst bleek simpelweg te veel werk. Daar ben ik mee gestopt en ik heb hier en daar in chronologische volgorde foto's geplaatst.
Het huis bevalt uitstekend. Ondanks wat aanvangsproblemen met muizen/ratten en lekkage en nog zo wat is het heerlijk wonen. Niet te groot, gelijkvloers, goede logeerkamer, bijkeuken, de inrichting, de bijgebouwen, het bevalt eigenlijk allemaal uitstekend. Alleen de badkamer vind ik niet optimaal. En dan met name de travertin vloer en de slecht ventilatie. Daar moeten we op enig moment iets aan doen. In huis hebben we weinig geklust. Hoognodige dingen zijn gedaan. Ongedierte is bestreden, de kapotte ruiten zijn vervangen, de voegen in de badkamer waar nodig vervangen en het dak is aangepakt.
Van het huis zijn de rabatdelen door Irene geverfd en heb ik kozijnen en rabatdelen in het klompenhok vervangen.
Buiten hebben we wel het nodige gedaan. Het kippenhok in, en het nieuwe dak op de geitenschuur, de "fruittuin", de Husky garage, de container en stellingkast in de paardenbox, de kapschuur weg, de nieuwe schuur, bestrating, de lijst is best lang.
Het onderhoud van het groen/buitenruimte is ook een belangrijk onderdeel geweest van ons eerste jaar hier. We hebben héél veel troep opgeruimd. Karrenvrachten met rotzooi hebben we weggebracht en heel veel klimop en andere verwilderde struiken hebben we weggehaald. We hebben leren maaien en hoe het gras te onderhouden (kalk, voeding). We hebben geleerd hoe de heg te snoeien en dat dat eigenlijk best een overzichtelijke klus is. Met gehulp van Sietze hebben we een boom geveld. Al met al kost dat best veel tijd, maar niet té veel, zeker niet nu het een kwestie van bijhouden is. Alleen onkruid en mollen blijven een puntje. Daar gaan we niet van winnen en dus is dat een kwestie van beheersen. We zijn erg blij met de logé's van Henk Roel die een paar weken per jaar het gras in de wei voor ons onderhouden, dat is echt een zorg minder.
Over logé's gesproken... We hebben veel bezoek gehad het afgelopen jaar. Héél veel, en vaak bleef dat bezoek overnachten. Dat vonden we ontzettend leuk en de waarde van een goede logeergelegenheid heeft zich eens te meer bewezen. Daardoor is het voor ons geen "gedoe". Een toilet boven is eigenlijk het enige dat ontbreekt, maar wie weet gaan we die daar nog realiseren. Heel veel bezoek dus. Toch hebben wij dat niet als belastend ervaren, helemaal niet. En eigenlijk is iedereen enthousiast over ons plekkie hier.
Noordwolde mag dan misschien niet het allerpittoreskste dorpje zijn, het heeft wel alles wat het moet hebben qua voorzieningen en dat is ook wat waard. Bovendien zijn de mensen open en superaardig. Irene heeft haar sport en koor, heeft op het stembureau gezeten en we hebben de nodige sociale contacten opgedaan. George en Joukje zijn ons nu al dierbaar, Gerard en Patricia zien we ook regelmatig, we hebben Willy en Bertinus bezocht en op bezoek gehad, Martha zien we zo nu en dan en binnenkort gaan we nader kennis maken met Marco en Jeanette van Nr.7. Coronatijd is niet de handigste tijd om een sociaal leven op te bouwen, maar we zijn niet ontevreden. Het bezoek aan de boerderij van Jaap vonden we geweldig en leerzaam, net als het bezoek aan de boerderij van Harry, toen we.., Harry op gingen halen. Hoe Harry in ons leven kwam is tekenend voor hoe het hier toe gaat. Ik zit in de kappersstoel bij Willy over kippen te kletsen en een dag later heeft Irene een haan (en wat voor een!).
De schuur is natuurlijk, naast het kippenhok, hét project van het afgelopen jaar. We zijn reuze blij met Erik, de rust zelve en een prima coach, die het bouwen van de schuur tot een onbezorgd project maakt. En in mijn geval wil dat wat zeggen! Het vordert gestaag en wordt volgens ons hardstikke prima. Wat een genot zal het zijn als ik daar een waterpomp kan reviseren, een ako kan bouwen. Lekker de ruimte om te prutsen, ik kan niet wachten (maar ga desondanks door met vooral heel rustig verder bouwen).
Er valt natuurlijk nog veel meer te zeggen over het eerste jaar, maar dan kun je beter het blog herlezen. Al met al blijft het, ondanks dat we hier ons thuis voelen, nog steeds een tikje bizar en onwerkelijk allemaal maar hebben we er geen moment spijt van gehad dat we dit avontuur aangegaan zijn. We hopen jullie in het tweede jaar Sheepdrift weer hier te zien. Het is een voorrecht om hier te wonen en we delen dat graag met jullie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten