Vanmorgen, toen ik de krant ging halen, heb ik meteen de WC meegenomen. Die was ik gisteren vergeten binnen te halen en te checken. Je wordt toch een beetje slordiger als er lange tijd niks op staat, zowel met 's avonds installeren (dat schiet er soms bij in), als met 's morgens even kijken of er iets op staat. Nu wist ik dat er iets op zou staan. Gisteren, ik was in de schuur bezig, kwam er een auto het erf op gereden met twee dames. Of dit het huis van Irene was. Het bleken twee dames van het koor te zijn die Irene een kerstpresentje kwamen brengen. Ik wist dus dat er in ieder geval een auto op de WC zou staan.
Maar tot mijn grote verbazing, en vreugde, was dat niet het enige. Er waren op donderdag om 01.44 een aantal nachtopnames gemaakt en op twee foto's zag ik een beest achter de boom zitten.
Het was me niet meteen duidelijk wat het was, ik twijfelde tussen een das, een vos of een hond. De video moest uitsluitsel geven en dat deed die ook, het was een das.
Een das! Ik blijf het bijzonder en gaaf vinden, en het motiveert natuurlijk om de WC niet te "vergeten".
Vanmorgen zijn we naar Wapserveen gereden. Irene had van de Lotusmeiden een bon van een kwekerij gekregen en die wilde ze graag verzilveren. We hebben een vijg en twee blauwe bessenstruiken gekocht. We hebben al een stek van een vijg van Jan Peter, maar het is maar de vraag of die het echt gaat doen (dit is de derde poging) en JP zijn ervaring is dat de vijgen niet afrijpen. Tip van de kweekster: in de zomer de bovenste tien cm van de takken snoeien.
Toen we thuis kwamen waren Henk Roel en Emma net bezig de ponies uit de wei te halen. Die gaan naar een maisveld van Jaap in Zandhuizen (hier vertrappen ze het gras te veel met al die nattigheid). De ponies blijven de hele winter buiten. Dat leek mij natuurlijk meteen weer zielig, maar dat is het beslist niet. Ze zijn uitstekend bestand tegen winterse omstandigheden en verkiezen de buitenlucht boven een stal.
Irene heeft vanmiddag de trap afgeschilderd.
Erik heeft mijn alternatieve ruiter en ruitersteunen goedgekeurd en zodoende ben ik vanmiddag naar Oldeberkoop gereden om hout voor de ruiter en blikkies voor de steunen te halen. Die laatste hadden ze niet en daarom ben ik op de terugweg maar even langs de kluswijs gereden. Daar hadden ze ze wel. En heb ik meteen maar een fleece vest meegenomen. Ik zat al tijden te wachten tot ze iets hadden in mijn maat wat mij (aan)stond. Nu was het raak.
Weer thuis heb ik 16 van de 22 hoekijzers getransformeerd tot ruitersteun, nog zes te gaan.
Zoals ik gisteren al schreef heb ik de pannensituatie nog maar eens goed nagemeten en ik kan er niks anders van maken, het komt precies uit. Ik hoop morgen in ieder geval wat panlatten te monteren. Dan moet het natuurlijk wel een beetje weer zijn en moet ik even opschieten met het huishouden.
Morgen aan het eind van de dag komen Roy en Barbara, een semi-spontane actie. Wij verheugen ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten