Gordingen

Gisteren liep ik de hele avond supertevreden te zijn. We hadden gedaan wat ik hoopte en er is geen moment geweest dat we gedacht hebben "Oei, dat ging maar net goed". En ik kan al verklappen dat vandaag niet anders was. 

Vanmorgen zijn we rustig opgestart. Het was prachtig zonnig weer maar koud, de weilanden waren berijpt. 

Ook de kippen genoten van het mooie weer en konden geen genoeg krijgen van hun zandbad, ze zagen er zwart van.

Onze "steiger" was nog glad, een goede reden om de zon eerst zijn werk te laten doen. Rond half elf zijn we begonnen met de gordingen. Die maken we van de oude dakbalken van de kapschuur die deels onze steiger vormden. De eerste was natuurlijk het lastigst. Omdat onze steiger in de loop van de dag steeds smaller zou worden, omdat we die balken nodig hadden, was het belangrijk om daar rekening mee te houden. Toen we eenmaal bedacht hadden hoe we het gingen aanpakken, ging het best vlot. Jan Peter bevestigde de "blikkies" aan het middenspant terwijl ik de keep uit de balk haalde voor de bevestiging aan het buitenspant. 

Vervolgens bevestigden we de gording en was het tijd voor de volgende. Uiteindelijk hebben we vandaag acht gordingen geplaatst en resten er nog zes. 

Willie kwam met zoon Bram even onze vorderingen bewonderen, ze vond dat het plotseling snel ging en daar kon ik het alleen maar mee eens zijn. Rond half vijf begon het te schemeren en werd het koud, voor ons het moment om te stoppen. Zoals gezegd ben ik weer reuze tevreden. Goede vorderingen en weer geen (bijna) ongelukken. 

Het feit dat we geen steiger meer over hebben is geen probleem. Op de kant waar we nu mee bezig zijn liggen al vloerbalken en bovendien weten we nu precies hoe nu we het aan moeten pakken, dus over die laatste gordingen hoef ik mij geen zorgen te maken.

Irene heeft gesport, brandnetels op de erfafscheiding verwijderd, het fruitstruikenverplaatsproject afgemaakt en mijn kookbeurt overgenomen.

Al met al alweer een prima dag!