23 november 2021

Een ongeluk...

...zit normaal gesproken in een klein hoekje. Niet bij ons op de bouwplaats gelukkig. Het enige ongeluk waar wij vandaag mee geconfronteerd werden vond plaats op de N353, de weg die in de verte vanaf ons huis te zien is en waar iemand een auto tegen een boom geparkeerd had. We kunnen slechts hopen dat de gevolgen meevielen, al doet de aanwezigheid van de hulpdiensten vrezen dat het om meer dan een schrammetje ging.


Het weer was vandaag beter dan verwacht, behoorlijk zonnig zelfs. Alleen na de lunch kregen we een bui over ons heen, maar gelukkig klaarde het weer op en keerde de zon terug.



We hebben de laatste zes gordingen aangebracht en alle gordingen vastgeschroefd aan de blikkies. Veel meer hadden we vandaag toch niet kunnen doen, dus het is niet erg dat we vandaag, ondanks dat we goed gewerkt hebben, niet zo snel gingen als gisteren. Maar het was vanwege de nokbalken en het ontbreken van de werkvloer dan ook gecompliceerder. 








Hoe dan ook, de dakconstructie is af. In een week tijd ben ik goed opgeschoten. Vorige weer dinsdag stond er nog maar één wand, nu staat er een compleet houtskelet, niet verkeerd voor een week werk. Ik had natuurlijk wel goeie hulp afgelopen week, dat scheelt uiteraard enorm.



Ik heb meestal maar één regel over Irene haar activiteiten. Dat komt niet omdat ze niets doet, integendeel. Ik heb er alleen geen zicht op als ik met de schuur bezig ben. Irene is ook de hele dag bezig, doet veel kleine klussen en verzet zo ook bergen werk. 


Het is alleen niet altijd even sexy als het bouwen van een schuur. "Van alles en nog wat" omschrijft vaak het nog het beste. Wilde ik toch even gezegd hebben. 

Vandaag was ze bijvoorbeeld kipgirl. De kippen waren ontsnapt naar de paardenwei en Irene moest ze dus terug drijven naar onze tuin. Harry vloog uiteindelijk terug over de omheining. De dames namen de trap, die voor dit doel even verplaast was. Het duurde even voor we gevonden hadden waar ze een gat in het gaas gevonden hadden. Het bleek vlak naast de ren te zijn en is inmiddels gerepareerd.



Over de paardenwei gesproken... George heeft de paarden op stal gezet en de ponies van Henk Roel, die in onze wei stonden en deze weer keurig kort gegraasd hebben, zijn nu verhuisd naar de paardenwei. Waarschijnlijk komen er nog twee bij. Ponies kunnen veel beter tegen de kou en nattigheid dan paarden, dus die hoeven nog niet op stal.


Vannacht zat er weer een kat bij/in de boom waar de WC op gericht staat. 



Ten slotte is het cadeau van de Lotusmeiden voor ons nieuwe huis, een stalen beeld van een wulp, vandaag gearriveerd. Zijn we hardstikke blij mee!

Zo rijgen de prima dagen zich aaneen...

Morgenochtend worden de dakpannen gebracht en komt Piet de lekke ramen vervangen en de ruitjes in het kippenhok plaatsen.

Oh ja, ik weet niet of jullie het briljante kinderboek "Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft" kennen, maar wij weten wie het gedaan heeft...

...het was Dieuwertje!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten