Vanmorgen kregen we het droeve nieuws dat Hans en Jolanda hun hond Indy vrij onverwacht hebben moeten laten inslapen. Het was hun hond, maar ook onze vriendin. Verdrietig, dat is alles wat ik er over kan zeggen.
Na de koffie zijn Jan Peter en ik aan de container gegaan, wanneer nodig bijgestaan door Irene. Het begin ging voorspoedig, het plaatsen van de eerste zijwand en het op zijn definitieve plaats zetten van het vloerpaneel met zijwand. Daar had ik het nodige denkwerk in gestoken en dat wierp zijn vruchten af. Daarna kwamen de onvoorziene problemen. Ik zal jullie daarmee niet vermoeien. Uiteindelijk is het goed gekomen. Wij zijn gesloopt, maar de container staat! Enigzins hilarisch was het moment toen na het plaatsen van het deurpaneel bleek dat ik vergeten was de deur van het slot te halen. Hadden we onszelf binnengesloten... Hoe we ook riepen en telefoneerden, Irene was even onbereikbaar. Dus hebben we dat paneel er weer uit moeten halen. We hebben in de zon geluncht, dat was een boffie. Voorts was het buffelen tot 20.30. Nu zijn we moe, maar zeer voldaan. Goeie klus, lekker gewerkt, prima resultaat, geen ongelukken. Meer valt er over vandaag niet te zeggen. Bovendien, ik kan geeneens boe of ba meer zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten