Lepus europaeus

Na de vorige post realiseerde ik mij dat ik mijzelf qua auto kopen overtroffen heb. Een proefrit vind ik eigenlijk overbodig -ik heb te weinig verstand van auto's om daar iets uit te concluderen en ik ga er van uit dat mijn garage me geen wrak verkoopt- en heb dus wel eens een auto gekocht zonder proefrit te maken. In de Verso heb ik niet eens gezeten, een rondje er omheen gelopen en dat was het. Woensdag gaan we hem ophalen. Kunnen we meteen de Landleeuw schoonmaken. 

Eergisteren zag Ireen plotseling een haas door de koeienwei lopen, richting de Schapendrift. 

De foto is, om het voorzichtig uit te drukken, niet scherp. Een beetje een "Yeti foto". Met dat verschil dat de haas wèl bestaat. De witte oren zijn dan wel weer a-typisch, als ik Wikipedia moet geloven: De lange oren ("lepels") zijn grijs met een zwarte punt. Ik denk overigens dat de sporen in de sneeuw met deze waarneming wel verklaard zijn. Later op de dag zag ik hem weer in de koeienwei en door onze wei uit beeld verdwijnen. Helaas liet ie zich niet fotograferen. De specht wel.

Behalve hazen kijken en de specht fotograferen heb ik de scharnieren van de oven vervangen. Die liggen hier al weken op de klusjesman van John te wachten en dat schoot dus niet op. Het was wat gedoe, maar uiteindelijk is het gisteren gelukt. Jammer alleen dat toen bleek dat de scharnieren niet de oorzaak zijn van het niet sluiten van de oven, dat blijken de scharnierhouders ín de oven te zijn. Na overleg met John heb ik SMEG gebeld en die sturen nu een servicemonteur.

Het was lekker weer en dus hebben we 's middags een wandelingetje gemaakt. Het blijft bijzonder en onwennig dat we vanuit ons huis zo de hei op, en het bos in lopen.

 

 

Bijna thuis viel er ook nog wat vliegends te fotograferen. Een vliegtuig zien we hier niet elke dag!

 

En nog bijna'er thuis heeft Irene mij de Judasoren laten zien die aan het begin van de oprijlaan op wat afgebroken takken groeien. Ze zijn eetbaar, dus dat gaan we binnenkort maar eens proberen.

 

Vandaag hebben we gefietst. Irene's "standaardrondje". Voor mij was het voor het eerst sinds 23 september dat ik weer eens op de fiets zat. Jammer dat het weer niet meewerkte, maar dat was maar een klein smetje. 

 

Volgende week komt de nieuwe bank, gaan we de auto ophalen en de Landleeuw schoonmaken, en ga ik voor het eerst naar de nieuwe tandarts. Daarna wordt het een periode van veel bezoek (maar niet tegelijk). Ook daar kijken we naar uit. Het blijft leuk om hier mensen te ontvangen.