09 december 2020

Ik was het niet

Wie het wel was is vooralsnog onbekend, maar ik was het niet. En dan heb ik het natuurlijk over degene die de monoliet bij het vennetje in natuurgebied De Kiekenberg bij Oudehorne neergezet heeft.


De Kiekenberg ligt hemelsbreed slechts 7 km van de Schapendrift.

Gelukkig zijn wij niet bang voor een aanval van aliens of zo en kunnen wij het cliché "het komt wel heel erg dichtbij" laten voor wat het is. Nu maar hopen dat de monoliet (die geen monoliet is: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Monoliet) er over een paar weken nog staat, want dan hebben wij tenminste een reden om De Kiekenberg te bezoeken. De Kiekenberg is één van de vijf natuurgebieden rond Oldeberkoop.

De Kiekenberg ligt ten noordwesten van Oldeberkoop, aan de overkant van de Tjonger. De Tjonger was vroeger een natuurlijke grens. Vanaf twee langs de Tjonger gelegen stuifduinen, de Kiekenbergen, kon men de doorwaadbare plaatsen goed in de gaten houden. Van oudsher zijn er op de Kiekenberg heidevelden, houtwallen en rogge-akkertjes geweest. Er zijn Romeinse munten gevonden, potscherven uit de 9e eeuw en enkele graven. Bij een in 1942 uitgevoerd archeologisch onderzoek zijn resten gevonden van een kapelletje uit de 12e of 13e eeuw. Er is een gemarkeerde rondwandeling van ongeveer zeven kilometer.

Kom daar maar eens om in Hoofddorp! Er zijn tal van dit soort kleine natuurgebieden in de Friese Wouden, het oostelijk deel van Friesland. De Meenthe, dat vlakbij de Schapendrift ligt, is er ook zo een. Of Noordwolde ook nog bij de Friese Wouden hoort, is mij trouwens nog niet helemaal duidelijk, de informatie daarover is niet eenduidig. Omdat Schapendrift 9 een woudboerderijtje betreft, houd ik lekker vast aan het romantische idee dat "wij" onderdeel zijn van de Friese Wouden.

Vanmorgen was er een bezichtiging op de Landleeuw. Een alleenstaande dame die haar zwager meegenomen had voor het bouwtechnische deel. Ze hadden gekozen voor de afzeik-strategie, wat ontaardde in geneuzel over krimpscheuren en zo, totdat Arlette ingreep, toen werd het wat objectiever. De ruimte op zich vonden ze wel weer ok. Wij wachten het maar weer af.

Het was alles behalve huizenkijkweer met die mist. Om te lopen was het prima, al was het koud. En dus hebben we dat maar gedaan tijdens de bezichtiging.

Straks maar eens een doos in pakken, want de verhuizing "komt wel heel erg dichtbij".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten