23 november 2020

Veel geklets, weinig foto's

Vandaag was weer een heugelijke dag. Ten eerste omdat sukkeltje Baudet zichzelf ontmaskerd heeft als Loser no.1, ten tweede omdat we getekend hebben voor de hypotheek en ten derde omdat we een eerste bod voor de Landleeuw binnen hebben.

De start was wel minder. Dat had te maken met mijn rug. Daar had ik de afgelopen weken behoorlijk last van en ik dacht net dat het weer redelijk ging. Dat bleek fake news. Tijdens de schoonmaak gisteren kreeg ik weer last en gisteravond was ik echt zielig. Staan, zitten, liggen, het was niet te doen. Het ging vanmorgen wel wat beter, maar ik was nog allerminst in mijn hum. Nadat we de laaste hand gelegd hadden aan het klaar maken van de Landleeuw voor de bezichtiging van vanmiddag, zijn we met de trein naar Den Haag getogen. Het was heerlijk weer en in het kader van "bewegen is goed voor de rug" zijn we van het station naar Tyche gelopen. Dat lopen was niet alleen een weldaad voor mijn rug, ook mijn humeur knapte er van op. Tymen heeft ruim de tijd genomen om nog eens het hele financiële plaatje door te nemen en dat ziet er gewoon echt heel goed uit. Na het tekenen hebben we afscheid genomen en zijn via een omweg naar het station teruggelopen. En omdat we toch niet voor 15.30 thuis konden komen zijn we nog maar even het Mauritshuis ingedoken. Irene kon zo haar broodnodige dosis "Putterje" tot zich nemen en ik kon mij weer eens vergapen aan het ongeëvenaarde vakmanschap van Dou en Rembrandt. Op het station werd ik gebeld door Arlette (de makelaar) die positief gestemd was over de bezichtiging van vandaag en inmiddels een eerste bod ontvangen heeft van één van de kijkers van vrijdag. Dat was, gezien de volgens ons toch matige belangstelling, een opsteker. En toen bij thuiskomst de FvD soap een wel heel onverwachte wending nam, kon mijn dag niet meer stuk. Over Baudet kan ik verder kort zijn. Die laat zich volgens mij met voorkeurstemmen kiezen en hijst zichzelf dan "in het belang van ons mooie Nederland" weer op het schild. Hoe dan ook, voorlopig is het smullen.

Inmiddels hebben we de grastrimmer binnen, al heeft Irene hem nog niet uitgeprobeerd, en hebben we overeenstemming over de overname van de tuintafel met zes stoelen, de deckchairs, spotjes en mega bloempotten. Verder lijkt de container plaatsen te gaan lukken. Kortom, we gaan lekker. Nu maar hopen dat die rug zich een beetje goed houdt...

Het is natuurlijk onbestaanbaar dat het in een post van dit blog helemaal niet gaat over waar dit blog over gaat. Dus:

 
Dat bedstee-raampje links onder... Daar wordt je toch vrolijk van!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten