Zwaluwjongen

De afgelopen dagen was het hier behoorlijk wisselvallig weer. Vanwege de buiïgheid ijn we afwisselend buiten en binnen bezig geweest. Voor zover we bezig zijn geweest, want we hebben ook een beetje rustig aan gedaan. Irene heeft als het weer het toe liet in de tuin gewerkt. 

Daarnaast heeft ze het wandje achter de kachel geverfd.

En op de oprijlaan een olu (onbekend liggend uitwerpsel) ontdekt. Zal wel van een das zijn.

Ik heb afwisselend aan de goot en aan de kachel gewerkt. Schuren, schuren, schuren. 

Toen het gras op enig moment droog was heb ik gemaaid.

De kachel is wel klaar om gespoten te worden. De moet het wel een beetje mooi, windstil weer zijn, dus daar is het wachten op. 

De 3e goot schiet lekker op. Nog een dikke meter schuren en dan kan ik gaan injecteren. Ik blijf het beetje bij beetje doen om de rug te ontzien. 

De schuur was vanwege diverse projectjes een puinhoop geworden en dus heb ik braaf opgeruimd. Dat is overigens een fluitje van een cent. Ruimte genoeg en inmiddels heeft alles een vaste plek, ook dat helpt.

Bij wijze van hobbyen heb ik een schoorsteenveger gemaakt en de kachelpijpen geveegd. Werkt als een speer.

We zijn natuurlijk niet alléén met het huis en het groen bezig, er gebeurt meer. We hebben zaterdag bij Gerard en Patricia gegeten en gekaart. Leuk! Minder leuk was dat Irene weer een kip moest begraven. Net toen ze zondagochtend bij de kippen kwam blies het beet haar laatste adem uit. En dus is de bergplaats weer een graf rijker.

Leuk was wel weer dat Henk Roel, Happiness en veulen op kwam halen. Niet zozeer dat ze weg gingen, het blijft leuk een paar ponies, maar het feit dat het eigenwijze veulen niet de paardenauto in wilde. Dus was het makkelijker om te lopen. Aldus geschiedde. Dat trok wel de aandacht van de drie jonge paarden en met name Evert, die met de staart omhoog opzichtig rond ging paraderen.

De zwaluwjongen zijn gisteren uitgevlogen. 's Morgens had ik ze nog op het nest gefotografeerd, 's middags zaten ze rond en op het huis. 

Omdat de kachel er niet staat en de kleine zwaluwen veel op de schoorsteen zitten, horen we ze luid en duidelijk. Krokus ook.

Er waren behalve de jongen nog een aantal zwaluwen in de buurt en ik dacht dat ze steeds aan het bakkeleien waren, in de lucht en op het huis. Tot ik in de gaten kreeg dat het geen gebakkelei, maar voeden was. De ouders vlogen af en aan met lekkere hapjes en gaven die aan de kleintjes op de schoorsteen. Maar op de schoorsteen hadden die maar een kans van één op twee, drie of vier op een hapje, en dus vlogen zelfs af en toe een naderende ouder tegemoet om al vliegend het eten uit moeders of vaders snavel te halen. Ik heb gisteren en vandaag aardig wat tijd op m'n hurken bij het hek gezeten om het gebeuren te bekijken en te fotograferen. 

En dat heeft, naast kramp, als je het mij vraagt best een paar aardige plaatjes opgeleverd.