"Kalm an" is wel een heel toepasselijk adagium met deze hitte. Voor de opbrengst van de zonnepanelen is de overvloedige zonneschijn natuurlijk goed nieuws.
Donderdagavond ontstond er een ware "battle" tussen Roy en Bar enerzijds, en wij anderzijds. Wellicht geïnspireerd door mijn (slechte) foto's van diverse beestjes, kregen wij een foto van een rode libel opgestuurd die ze in hun tuin aantroffen . Een vuurjuffer?
Net op dat moment riep Irene mij naar buiten, ze zag een ree in de wei bij nr. 5.
Toen ik een foto van de ree opstuurde werd die ogenblikkelijk gecounterd met een foto van een edelhert in hun tuin.
Glukkig konden wij ogenblikkelijk terugslaan met een meikever die Irene in de hazelaar aantrof.
Roy en Bar gingen daar direkt overheen met een sneeuwbalhaantje.
Allemaal gekkigheid natuurlijk, natuurbeleving is geen wedstrijd. Maar het illustreert wel dat je ook in verstedeljkt gebied een grote verscheidenheid aan leuke beestjes in je tuin kan tegenkomen, mits het een tuin is en geen tegelvloer natuurlijk.
Vrijdagochtend bleek er weer flink gegraven aan het begin van de oprijlaan.
De WC' stonden echter aan het eind van de oprijlaan. Daar bleek de egel weer actief geweest te zijn.
En een merel.
Die merel zit er vaker, de kraai soms.
Soms kleurt één van de WC's een foto zelf in. Geen idee waarom, maar als het een leuk plaatje oplevert...
Ik heb een nieuw huisnummerpaaltje gemaakt. Het oude PVC paaltje was stukgereden, de nieuwe is van een restje zinken regenpijp.
Misschien stort ik hem vol met cement, dat zal ze leren.
Het was de afgelopen dagen Knopersfeest in Noordwolde. Een braderie is onderdeel daarvan en Irene moest daar vrijdag met koor zingen. Toen ze haar fiets wilde pakken om daarheen te gaan had ze een ontmoeting met een boerenzwaluw.
Alweer geen goede foto (te gehaast), maar toch. De foto's van het optreden zijn gelukkig beter.
Ik ben de afgelopen dagen met de hemelwaterafvoer bezig geweest. Beetje bij beetje om de rug niet te veel te belasten. Eerst de oude zooi er uit.
En dan nieuwe zooi er in.
De ene kant is nu klaar, het geultje kan dicht.
Ik ben met name tevreden met mijn "zink op pvc" aansluiting. Niet volgens de regels, maar volgens mij een stuk beter dan als ik het wel volgens de regels had gedaan.
Irene is druk met vlierbloesemlimonade en vlierbloesemchampagne maken, heerlijk.
Vrijdag meldde Irene dat de paarden van George het stuk wei naast ons had de toegewezen gekregen. Maar zaterdag bleek dat ze door het schrikdraad gevlogen waren en heeft George ze weer teruggeleid.
De rug houdt zich redelijk. Ik doe braaf mijn oefeningen. Gisteren in het gras, dan heb je plots weer een heel andere kijk op de wereld.
Voor de rest houden we ons gedeisd, Krokus ook.
Behalve als een een of ander plantje mijn eik probeert te wurgen, dan kom ik in actie.
Of er moet iets te fotograferen zijn, zoals een Zwartpootsoldaatje (niet te verwarren met het Zwart soldaatje).
Of een paddestoeltje (met Google lens kom ik op Psilocybe Cubensis, maar dat geloof ik niet zo), die in weerwil van de tropische temperaturen in het gras opgekomen is.
De metaalglanslibel liet zich gedwee fotograferen. Eerst dacht ik dat het kwam omdat die niet meer kon vliegen omdat hij een vleugel miste. Maar uiteindelijk vloog hij toch gewoon weg. Gelukkig maar.
Als de buizerds in het firmament verschijnen ga ik helemaal los. Het blijft ontzettend lastig ze te fotograferen omdat ze heel hoog en best snel vliegen. Ik ben nog niet tevreden, maar de resultaten worden ietsje beter.
Dat was het voor nu. Kalm an!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten