Terror slak

De terror oehoe kende ik, buizerds die mensen aanvielen had ik ook van gehoord, om van de wolf nog maar te zwijgen. Maar een slak die een jong katje op eet was nieuw voor mij. Dan kun je wat mij betreft spreken van een terror slak. En dat op de Schapendrift... Nodeloos te vermelden dat het katje het niet heeft overleefd. Ik werd met het schokkende beeld geconfronteerd toen ik vrijdag de krant ging halen.

Maar dat was vrijdag. Donderdag heb ik verder gewerkt aan de werkbank, alg van het huis verwijderd en de pomp-put van de IBA eens van binnen bekeken. 

De hemelwaterafvoer (HWA) daar op aansluiten is verreweg de makkelijkste optie, maar heeft toch niet mijn voorkeur. Ten eerste vanwege de pomp die dan véél meer moet pompen en ten tweede omdat ik die IBA maar het liefst gewoon de IBA laat.

Irene heeft ook niet stil gezeten.

Vrijdagochtend, ik zat met een kop koffie nog bij te komen van de terror slak, werd er op de deur geklopt. Het bleek de IBA man die onderhoud kwam plegen. Meestal krijgen we van te voren een seintje, dit keer niet. Maakt ook niet uit, ik was blij dat hij er was. De laatste tijd kwam het water in de WC namelijk wel erg omhoog bij het doorspoelen. Bovendien kon ik het even met hem hem hebben over de HWA. Dat laatste waren we gauw uit. Ook hij vond aansluiten op de IBA de minste optie. Het eerste waren we trouwens ook gauw uit, de waterpomp van de IBA bleek namelijk kapot. 

Vreemd, want die was rond kerst nog vervangen. De man ging met een schep aan de slag bij het groene regelkastje met de luchtpomp om de kabel op te graven en stuitte al gauw op een muizennest. Niet veel later had hij de kabel te pakken. Die bleek aangevreten door
De muizen. Geen wonder dat de pomp het niet deed en het verklaarde ook meteen waarom de stop er regelmatig uit vloog. Samen hebben we een nieuwe pomp aangesloten en toen kon hij aan de gang met zijn geplande onderhoud, het verwijderen van de koeklaag. Gaat het over koeien, dan gaat het over mest, als het over paarden gaat hoor ik George altijd over stront praten, maar als het over menselijke fecaliën gaat, dan heet het in IBA jargon de "koeklaag". Koekje van eigen deeg zeg maar. Hoe het ook zij, die koeklaag was snel verwijderd en omdat het mooi weer was besloot de altijd vrolijke IBA man nog één adresje te doen en dan van het mooie weer te gaan genieten. 

Het lekkere weer doet de paardenbloemen massaal bloeien, prachtig.

Irene heeft een nieuw talent bij haarzelf ontdekt, kitten. De kit van het klompenhok moest nu al vervangen worden en Irene had besloten dat dat een klusje voor haar was. Ik kan het daar alleen maar ontzettend mee eens zijn, want wat heb ik daar een pokkenhekel aan, aan kitten.

Ik heb denk ik een beetje aan de werkbank gewerkt heb en een beetje met de stroom voor de schuur bezig geweest ben, net als zaterdag, zondag, maandag en dinsdag.

De kastanje ontluikt, weer een bewijs dat het, ondanks het wisselvallige weer, lente is.

Zaterdag zijn we naar Elsloo gereden om nieuwe beukenhaagjes te kopen, die van vorig jaar zijn bijna allemaal dood gegaan. Te nat? Te droog? Geen idee, we proberen het gewoon opnieuw.

Zondag hebben we bij George en Joukje koffie gedronken. Kon ik meteen even overleggen over een eventuele rioolbuis door George zijn wei naar zijn slootje. Dat is geen enkel probleem en dus kan ik daar ook mee aan de gang. Op de heenweg zagen we een puttertje, op de terugweg een boomkruiper. Weer thuis heeft Irene de beukenhaagjes geplant. 

Toen dat gedaan was kon ze zich niet beheersen en is op de Husky gesprongen.

Wel jammer van de bloemen.

Al maaiende vond Irene een blauw eitje, wellicht van een heggemus.

De werkbank vordert gestaag.

Maandag is Irene het schilderwerk van het huis schoon gaan maken. Een flinke klus, dus dat gaat in etappes. 's Middags is ze wezen fietsen met Joukje.

Ik heb een beetje aan de regenwaterafvoer gewerkt en ben vervolgens bezig  geweest met de werkbank en het stroomplan.

We hebben nog een laatste keer de lengte van de grondkabel nagemeten en toen ben ik de boodschappenlijst voor de elektra gaan maken.

Vandaag heb ik de bestelling voor de elektrabenodigdheden geplaatst, morgen zou het geleverd moeten worden. 

Blij dat dat eindelijk gebeurd was, heb ik mij op de werkbank gestort. De basis is af. Drie delen, allemaal op wielen.

Het rechter deel met een handig omdraaibaar blad. Ingewikkeld verhaal, maar handig. Er moeten nog wel wat planken in en nog zo wat, maar dat komt later wel. 

Irene had vanmiddag de leesclub hier.

De weiden rondom ons zien er prachtig uit, nu de paardenbloemen nog veel massaler bloeien dan een paar dagen geleden. Ik moet toch proberen daar een betere foto van te maken.

Onderweg naar Oldeberkoop zag ik dat niet iedereen, zoals ik, dol is op paardenbloemen...

Ik heb een paar keer de WC geïnstalleerd, geen resultaat. De routine ben ik nog een beetje kwijt, dus ik vergeet hem nog wel eens binnen te halen...

Op vogelgebieden is er veel activiteit. De mezen snuffelen onverminderd rond bij de nestkastjes. 

"Kan je wat zien?"

"Ziet er keurig uit, ik zeg doen!"

Er zat een winterkoninkje in de hazelaar, die zien we niet vaak. Pimpelmezen wel.

De buizerds en de kraaien zijn in de lucht weer aan het bakkeleien (missie voor deze zomer: een goede foto van een buizerd).

En we zagen vandaag tot onze verbazing de eerste zwaluwen. Best aardig wat ook nog. Is het zomer?