Van mijn beste kant

De pogingen om de afgelopen dagen de supermaan te fotograferen zijn helaas niet allemaal even goed gelukt. Maar mooi was het!

Toen ik vanmorgen de krant ging halen kwam de mollenvanger mij tegemoet. Ik weet niet of het aan het weer ligt of aan het feit dat we elkaar wat vaker gezien hebben, maar hij begint te ontdooien, er worden grapjes gemaakt. Hij heeft een rondje gemaakt om te kijken waar hij moest "planten". Vrijdag komt hij de vallen checken.

Om 11.00 moest ik bij de tandarts zijn, voor die tijd kon ik nog mooi even de kopse kanten van de gisteren gezaagde potdekselplanken beitsen.

De wortelkanaalbehandeling liep zoals verwacht. Ik heb mij weer eens niet van mijn beste kant laten zien en als een idioot in de stoel liggen kronkelen terwijl de tandarts probeerde zijn werk te doen. Na bijna een uur is hij gestopt. Twee kanalen zijn gedaan, één moet nog. Die is wat gecompliceerder (iets met kalk) en dat wilde hij mij niet meer aandoen. Volgens mij was hij inmiddels gewoon door zijn voorraad verdoving, en geduld met mij heen. Hoe dan ook, die wortelkanaalbehandeling zit er deels op en iedereen heeft het overleefd

Greet en Irene waren naar Wolvega, schoenen kopen, dus ik kon thuis weer even rustig bijkomen. Henk heeft voor de tweede keer dit jaar gemaaid, dat betekent dat wij één dezer dagen de haag kunnen snoeien. 

Toen ik weer een beetje bij mijn positieven, en Irene weer thuis was, zijn we met de potdekselplanken aan de gang gegaan. Hoe het komt zal altijd een raadsel blijven, maar de gisteren zorgvuldig op lengte gezaagde planken bleken vandaag allemaal niet meer te passen. Twee zijn er te kort, de rest te lang. Weliswaar millimeterwerk, maar te kort is te kort en te lang is te lang. Erik had op zijn geheel eigen wijze duidelijk gemaakt dat de planken wel netjes moesten passen. Nou is er een verschil tussen "Marty netjes" en "Irene netjes", maar ik ben er van overtuigd dat "Erik netjes" héél netjes is. Dus hebben we de twee te korte planken hebben apart gelegd, die komen ergens anders wel weer van pas, en de overige na 24 keer meten op maat gezaagd en gemonteerd. Moesten we natuurlijk wel weer die kopse kanten beitsen... 

Het mag een wonder heten dat we de planken niet aan de verkeerde kant gemonteerd hebben.

Omdat het de eerste keer potdekselen was, was het natuurlijk ook een beetje ervaring opdoen en ging het niet heel snel. Uiteindelijk hebben we toch een flink deel van het eerste wandje gedaan. Het ziet er meteen stoer uit. 

En netjes! Heb ik mij toch nog van mijn beste kant laten zien.

Vanavond hebben we lekker in de tuin gegeten, o.a. sla en de eerste aardbei uit eigen tuin. 

Morgen wordt het warm en ga ik weer beitsen.

Buurman Marco is inmiddels weer thuis, dat is goed nieuws!