Vandaag was bijna een kopie van gisteren. Toen het vanmorgen droog werd ben ik weer het dak op gegaan, pannen leggen. Irene heeft de aanvoer verzorgd. Het blijft hannesen met leggen. Ik begrijp niet waarom er verschil in de pannen zit en al helemaal niet wat de letters en romeinse cijfers achterop betekenen.
Twee uur later hadden we de erf-kant af, op het laatste rijtje na. Daar moet ik nog pannen voor op maat slijpen.
Even leek het dramatisch uit te komen met de pannen, in dier voege dat het er op leek dat ik precies onderin de golf van de pan uitkwam. Dat wil je niet in verband met afwatering. Gelukkig bleek er een naastgelegen pan niet goed te liggen. Nu kom ik redelijk uit.
Het mysterie van het niet goed uitkomen is overigens opgelost. Omdat de pannen aan twee zijden overlap hebben, heb ik gerekend met de werkende breedte van de dakpannen en ben toen even vergeten dat de laatste pan maar aan één zijde overlap heeft en dus "breder" is dan de anderen. Hoe het ook zij, de ene van het dak is dus bijna klaar, nu de andere kant nog. Daar gaan we morgen aan beginnen. Meer dan een paar uurtjes pannen leggen op een dag is meer dan zat voor deze jongen. Je staat toch ongelukkig gedraaid op een paar panlatten te klooien, de hele tijd te bukken en te doen, en zelfs deze jonge god gaat dat na verloop van tijd toch voelen.
Op de foto is overigens goed te zien dat het flink geplenst heeft. De gisteren gelegde pannen zijn een stuk schoner dan de pannen die vandaag het dak op gegaan zijn.
Ik heb met George overlegd over de steiger. Die wil ik graag aan de paardenwei-kant over het schrikdraad heen bouwen, maar was bang de wei te verruïneren. Van George mag ik mijn gang gaan. Niet met het verruïneren van de wei natuurijk, met de steiger. Door de wielen op planken te zetten hoop ik er geen al te grote bende van te maken.
Vanmiddag heb ik de sensorlamp in de bijkeuken gemonteerd en een beetje schaatsen gekeken, Irene is een stukje gaan wandelen.
Morgen maandag, pannendag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten