31 oktober 2021

The Sheepdrift massacre

Gisterochtend hebben we rustig aan gedaan en aan het begin van de middag heeft Irene Pelle op de bus gezet. 




Daarna hebben we wat huishouden en boodschappen gedaan ter voorbereiding op het volgende bezoek dat aan het eind van de middag arriveerde, Ad en Marjo. Na een rondje langs de schuur in aanbouw en de kippen hebben we uitgebreid bijgepraat en hebben Ad en ik de techniek rond de automatische kippenhokopener doorgenomen. Ad had een relais meegenomen voor de aansturing en heeft even een schema voor mij getekend hoe deze aan te sluiten. Nu kan ik aan de gang als de overige componenten binnenkomen.



Na de kaasfondue hebben we tot laat gekaart (gelukkig ging vannacht de wintertijd in). Af en toe liepen we even naar buiten om te kijken of we het noorderlicht konden zien. Dat was helaas niet het geval, te bewolkt.

Vanochtend heeft Irene om 07.30 de kippen naar buiten gelaten. Toen ze ze om 09.00 ging voeren was er geen kip te zien. Er bleek er een bloedbad te zijn aangericht. Een buizerd (denken wij) heeft zijn kans schoon gezien en Eucalypta (a.k.a. eucalipta) gegrepen en verorberd. De andere kippen hadden een schuilplaats gezocht in de geitenschuur en zijn gelukkig met de schrik vrijgekomen. 



Dat was op zich wel ingecalculeerd, dat de buizerd een keer toe zou slaan. Maar als dat daadwerkelijk gebeurt (en al na een paar weken), is het toch schokkend en droevig. Het vrijloop beleid wordt nu toch een beetje aangepast. De kippen mogen pas uit de ren als wij in de buurt zijn. Het blijft vreemd hoe je je aan de ene kant snel hecht aan een kip en bedroefd bent als die dood gaat, en aan de andere kant iemand inhuurt om mollen voor je te vermoorden...

Na het ontbijt en de koffie, net toen Ad en Marjo aanstalten maakten om te vertrekken, stond Henk Roel voor onze neus. Hij kwam twee drachtige merries en een veulen in onze wei zetten. 






Die blijven een paar weken, dan is het gras weer lekker kort en de wei winterklaar. Wat een terloopse opmerking tegen George al niet kan doen... Wij zijn reuzeblij dat we weer logés hebben, al bleef het drama rond Eucalypta de stemming beheersen. 

In het begin van de middag vertrokken Ad en Marjo weer richting Nieuw-Vennep. Irene heeft eucalipta een laatste rustplaats gegeven, drie eieren (?!) geraapt en is toen gaan wandelen. 


Ik heb een beetje schaatsen gekeken en een nieuwe afkortzaag en een onderstel besteld, de aanbieding was te verleidelijk. Met mijn oude afkortzaag kan ik geen balken en potdekselplanken afkorten, daar is die te klein voor. En laat ik de komende tijd nu juist de nodige balken en potdekselplanken moeten afkorten...


 


De rest van de dag doen we niet veel meer. Misschien dat ik het Wikipedia-artikel over Timoer Lenk nog ga lezen. Die kwam gisteren tijdens het kaarten toevallig aan ter sprake. Ik had nog nooit van de goede man gehoord, terwijl het zeker geen kleine jongen was. En ook niet erg vredelievend trouwens, die keek niet op een bloedbadje meer of minder...

 Dat was gisteren en vandaag.

Eucalypta in betere tijden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten