29 juni 2021

Tak in het bakkie

Tjonge, jonge, handig zo'n aanhanger hoor. Gisterochtend hebben we de oude golfplaten van de geitenschuur naar de aanganger gesjouwd en zijn toen naar het begin van de oprijlaan gereden om de stapel golfplaten die daar nog lag in te laden. 


Na de lunch zijn we naar Wolvega gereden en hebben geheel volgens plan de zooi (545 kg, net binnen het max. laadvermogen) in de daarvoor bestemde bak gemieterd. 


Appeltje eitje, simple comme bonjour en Bob's your uncle. We waren allebei blij en opgelucht dat dit varkentje zonder verder gedoe gewassen was. Op de terugweg hebben we meteen een halve kuub zand opgehaald zodat we de bestrating naast ons sfeervolle woudboerderijtje kunnen fatsoeneren. 



Thuisgekomen hebben we eerst geprobeerd onze katvoedermachine aan de praat te krijgen, maar dat blijft problemen geven. En de leverancier is niet bereikbaar en beantwoord geen berichten... Met het oog op ons geplande tripje komend weekend naar Hoofddorp e.o. niet fijn. Gefrustreerd heb ik toen maar de allerergste kuilen in de bestrating enigzins hersteld.


Gisteravond hebben we met genoegen geconstateerd dat het dak op de geitenschuur doet wat het moet doen, regenwater tegenhouden. 

Vandaag heb ik Anna weer volgeladen. Dit keer met het groenafval dat nog in de kapschuur lag. Met het oog op het afbreken van de kapschuur wordt het tijd dat we daar ook van af komen.



Met een beetje stampen kreeg ik de hele berg er in. 

Dat afbreken van de kapschuur hoop ik volgende week te doen. In eerste instantie zag ik daar tegenop, het is toch een heel bouwwerk. Maar nu ik het eens goed bekeken heb lijkt het eigenlijk een vrij simpele klus. Met een schroefmachine en een ladder moet ik een eind komen.

Irene, die eergisteren de hele familie groene specht op de oprijlaan tegenkwam (vader, moeder en twee kinderen), is onverminderd druk bezig met de tuin. En met resultaat, het ziet er goed (en steeds beter) uit.


We zijn goed bezig.

Er zijn weer wat meer vogels in de tuin. Een onbeschrijfelijk hard zingende vink, spreeuwen en merels die, zeer tot mijn ongenoegen, de krenten uit de krentenboom eten en een zwaluw die zowaar even in de krentenboom ging zitten. Jammer dat die vanwege het tegenlicht niet goed te fotograferen was.


Zojuist heeft het voederapparaat zowaar gefunctioneerd. Er is hoop.

Morgen vroeg op om onze tweede vaccinatie te halen, dit keer hopelijk zonder al te veel bijwerkingen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten