Gejaagd door de wind

Je zou verwachten dat het huis gisteravond zou piepen en kraken in de storm. De realiteit was dat het doodstil was toen wij in bed lagen. Dat was weliswaar aan de windluwe kant van het huis, maar toch... Vanmorgen bleek de hoeveelheid sneeuw hier reuze tegen te vallen. Behalve dat er hier niet zo veel gevallen is als in het westen, wordt de sneeuw van de weilanden en wegen afgeblazen. 

Rond het middaguur zijn Irene en ik er op uit gegaan. Echt fraaie plaatjes waren er nauwelijks te maken. Te grijs. Misschien ergens de komende dagen als de wind wat gaat liggen en de zon gaat schijnen. Desondanks was het een prachtige wandeling. Weer realiseerden we ons hoe bijzonder het is dat we vanuit ons huis zo het bos in, en over de hei lopen

Het was een heuse sneeuwjacht, al merkte je daar in het bos niet zo veel van. Bij thuiskomst bleken we ruim anderhalf uur onderweg te zijn geweest. En dan is het zo prettig om in een warm huis terecht te komen. Dat was op de Landleeuw toch anders. Niet dat we daar kou leden, maar hier is het gewoon aangenamer.

Vanmiddag hebben we even iets aan de voordeur gedaan. Die kierde zodanig dat we binnen een sneeuwpop zouden kunnen maken. 

Gelukkig had ik wat isolatieband en tape bij de hand en konden we het insneeuwen stoppen. Een definitieve oplossing komt later wel.

Toen dat klusje geklaard was hebben we een badkamerkast besteld. De één vindt hem mooi, de ander superlelijk. Maar we zitten er om te springen en dus hebben we puur naar functionaliteit gekeken.

Zo, dan is het nu tijd om lekker vanaf de bank van het uizicht te genieten.