Op 28 december schreef ik:
Nog één weekje doorbijten mensen, dan wordt het weer leuk. Dan kan ik
heel misschien wel een foto van een kroonsteentje op de Schapendrift met
jullie delen. Ik kan niet wachten...
Het is me niet gelukt, maar het eerste lampje heb ik gisteren nog wel even provisorisch gemonteerd. Een donkere gang is erg onhandig.
Na een rondje in het donker over ons kavel met de nieuwe zaklamp (wat schijnt ie ver), hebben wij ons mandje opgezocht. Het mandje in deze zijn de lattenbodems van het logeerbed met de nieuwe matrassen en nieuw beddengoed.
We lagen nog wat te ouwehoeren toen we boven ons geluid hoorden. Getrippel en geknaag. Nu hadden we al rattenkeutels ontdekt tussen het plafond en de vloer, dus geheel onverwacht kwam het niet. Maar op een gegeven moment werd het plotseling wel erg laawaaiig. Het leek alsof er twee katten op de bovenverdieping een robbertje aan het vechten waren. Na enige tijd werd het weer stil en zijn Irene en ik, gewapend met de zaklamp, boven gaan kijken. Niets te zien en dat hadden we ook niet verwacht. Het gespuis zat duidelijk boven het plafond en onder de verdiepingsvloer. Toen zijn we maar gaan slapen. Vanmorgen hebben we eerst van het uitzicht vanuit ons bed genoten.
Na het ontbijt hebben we een rondje door het huis gemaakt en besloten welke muurtjes er geschilderd gaan worden.
Toen hebben we Ellen gebeld om het ongedierte te bespreken. "Tja, dat heb je zo af en toe op het platteland". Ze denkt aan muizen, wij aan ratten. Een marter zal het waarschijnlijk (gelukkig) niet zijn. We gaan er iemand voor laten komen. Het is vooralsnog geen probleem, ze komen niet in huis. Ik ben toen begonnen met afplakken en Irene met schilderen.
Rond 12.00 kwamen Herman en Linda vanuit Giethoorn even kijken.
Na koffie, een grand tour en weer koffie zijn ze weer vertrokken. Ik heb toen een proefstukje van de vloer geschuurd en in de wax gezet.
Morgen weten we meer. Na nog wat afplakwerk heb ik het slot van de achterdeur afgesteld (die wilde niet dicht) terwijl Irene onverstoorbaar met de verfroller aan de gang bleef. Om 17.30 vonden we het welletjes. We hebben nu een aardig overzicht van wat we willen doen, een beginnetje gemaakt qua witten, en zijn hoopvol gestemd over de aanpak van de vloer. Straks naar de snackbar. En nu maar hopen dat onze ongenode gasten zich vannacht een beetje gedeisd houden. Want gasten zijn leuk, maar ze moeten 's nachts niet gaan spoken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten