Al bijna gewend

Waar ik erg aan moet wennen is dat dit huis meer en andere geluiden maakt dan de Landleeuw.  En het is hier 's avonds zo stil dat elk geluid dàt er is ook meteen 10 keer harder klinkt. Zitten we nog in de teringherrie... Het kan natuurlijk ook komen omdat dat ik vannacht alleen was en dus geen zagerij naast me had liggen. Hoe dan ook, ik was gisteravond hardstikke moe en heb goed geslapen. Toen ik vanmorgen de lamellen open deed wachtte mij een verassing, het sneeuwde. 

Om kwart over tien stond de KPN monteur op de stoep. We hebben geprobeerd een draad van de gangkast naar de meterkast te vinden, zonder resultaat. Toen hebben we besloten het modem in de gangkast te monteren, de van Hans geleende Powerline te gebruiken voor het TV signaal en verder alles via WiFi te doen. 

 

De monteur, Rob, bleek uit Noordwolde te komen en als ik een verbindingsprobleem heb, kan ik hem bellen, is een stuk goedkoper dan een KPN monteur. Zo regelen wij dat in Noordwolde! Blij dat alles werkte nam ik hartelijk afscheid van mijn nieuwe vriend en heb vervolgens de kapstok opgehangen en de wasmachine aangesloten. 

Toen arriveerden Irene, Greet en Krokus. Krokus had de hele weg naar Noordwolde zitten piepen, maar werd al gauw stil toen zij een verkenningsrondje door het huis maakte. 

Het lijkt er op dat ze zich al op haar gemak voelt, een hele opluchting. Na de lunch hebben we Greet rondgeleid en de rest van de middag een beetje rondgetut, een beetje vogels kijken en zo.

Ik heb alleen nog even provisorisch een lamp boven de eettafel gemonteerd. 

Vanavond slapen Irene en ik in het logeerbed boven, zodat Greet op de begane grond kan blijven. Weten we meteen hoe het daar slaapt.