Op de steiger

Vandaag hebben we de panlatten aan de erf-kant van het dak afgemaakt en de bovenste panlatten aan de paardenwei-kant er op gezet. Toen dat gedaan was begon het te regenen en zijn we gestopt. 

Het werkte een stuk makkelijker vanaf de steiger kan ik jullie melden. En het was natuurlijk ook handig dat we op de panlatten konden lopen naarmate we hoger kwamen. 

Al met al hebben we goed (en niet onbelangrijk, ook leuk en lekker) gewerkt. Nu de andere kant nog, maar dat kan ik alleen nu de bovenste panlatten er op zitten. 

Rond de lunch zagen we ten noord-oosten van ons een muur van wolken, een imposant gezicht.

George kwam tijdens onze werkzaamheden nog even buurten en verwende ons met lekkernijen als dank voor de stroom voor het schrikdraad.

Irene en Greet zijn vanmorgen even naar het dorp geweest voor de dagelijkse boodschappen en breinaalden zonder knopje. De trui die ze voor mij aan het breien is nadert nu echt zijn voltooiing (leermomentje voor Marty: voltooiïng is Afrikaans, voltooiing Nederlands).

Vanmiddag hebben ze nog een ommetje in het bos gemaakt. Ze hebben het net niet droog gehouden. 

Steiger

Lag ik gisteravond in mijn bedje een beetje over dakpannen te denken... Waar beginnen (onder), hoe ze daar te krijgen (eerst op de steiger). Eerst op de steiger? STEIGER???

Waarom hebben Pelle en ik op een ladder en trapje staan klooien met de panlatten terwijl ik gewoon een steiger heb staan? Geen idee. Gewoon niet aan gedacht.

Vandaag was het qua temperatuur prima weer, alleen was het druilerig tot regenachtig. En dus is er van panlatten niets gekomen. Pelle heeft een beetje gewerkt, Greet heeft mijn trui in wording weer opgepakt en voorts hebben we lekker rustig aan gedaan. 

We hebben alleen de steiger alvast op zijn plek gezet want morgen wordt het beter weer, echt panlattenweer.

Panlatten met Pelle

Vanmorgen was het nog koud, maar dat weerhield Pelle en mij niet om met de panlatten aan de gang te gaan. Dat wil zeggen, eerst hebben we, kritisch gadegeslagen door de dochter van een timmerman/aannemer, de tweede ruiter in elkaar gezet om de plek van de bovenste panlat te bepalen. 

Toen dat eenmaal gedaan was hebben we, na de lunch, de eerste panlatten gemonteerd. Eindelijk! 

Halverwege de middag kwamen Nel, de oudste zus van Greet, en haar dochter Annette op visite.

Terwijl de dames zich met elkaar onderhielden hebben Pelle en ik gewerkt tot het donker werd (en schaatsen begon). 

Morgen wordt het regenachtig en ik weet niet of we dan panlatten gaan monteren. Woensdag ziet er best aardig uit, dus dan kunnen we zeker verder.

We mogen niet héél veel latten gemonteerd hebben, ik ben toch meer dan tevreden want het begin is er.

Kerst

Veel vermeldenswaardig is er niet gebeurd hier. Het was koud en guur. De dagen voor kerst waren typisch... de dagen voor kerst. Boodschappen doen, beetje huishouden, beetje dreutelen. Vrijdag kwam de mollenvanger langs om klemmen te zetten, maandag komt hij ze controleren. 

Op zaterdag liep er plotseling een andere mollenvanger (denken wij) door de koeienwei. 

Wij zijn zaterdag eerst naar Amsterdam gereden om Pelle op te halen en toen doorgereden naar Vijfhuizen om eerste kerstdag te vieren. Jan Peter was helaas ziek, dus die kon niet komen, dat was jammer. Ik ben nog vlug even naar Hoofddorp op en neer gereden om bij Jan Peter het dessert op te halen en even hallo te zeggen. Terug in Vijfhuizen was het tijd voor de kaarsjes in de kerstboom en daarna zijn we aan tafel gegaan. 

Het idee was om het qua eten simpel te houden zodat we tijd hadden voor gezelligheid in plaats van gestress in de keuken. Dat is gelukt, het was een genoegelijke avond. 

George was zo goed om gistermiddag en vanochtend de kippen te verzorgen zodat wij in Vijfhuizen konden blijven slapen. Heerlijk geslapen, maar de vliegtuigen deden ons wel weer beseffen hoe hoe stil het hier is, èn hoe wij daar van genieten. Na het ontbijt en de koffie hebben we Greet opgehaald en zijn vervolgens weer naar de Schapendrift gereden. Gelukkig bleef de eerder verwachtte ijzel ons bespaard. Weer thuis hebben Greet en Irene een ommetje gemaakt, Pelle en ik hebben schaatsen gekeken. Na een spelletje "De Slimste Mens" was het al weer tijd voor de avondmaaltijd. Ook dit keer hebben we het simpel (maar smakelijk gehouden). Nu wordt er Rummikub gespeeld. Nog zonder mij, ik moet eerst nog even het blog bijwerken. 

De komende dagen wordt het weer wat warmer. Als het nou ook nog een beetje droog blijft kunnen Pelle en ik wellicht wat panlatten monteren.

Vorstverlet

Gisteren en vandaag was het prachtig weer, maar koud! Dat leverde natuurlijk weer de nodige plaatjes op. Behalve de zon, was ook de maan present. Die stond boven de stal van George te shinen. Gisterochtend heb ik nog wel even aan het dak gewerkt. Ik heb een ruiter voorzien van steunen en de eerste panlat er op gezet. Die moet er wel weer af (ingewikkeld verhaal over ruiters bevestigen, haakladder en panlatten) maar ik kan nu wel verder. Dat is met deze kou alleen niet echt een optie, het is lastig werken met bevroren vingers. 

Gistermiddag zijn we naar Herman en Linda in Giethoorn geweest om hun nieuwe houtkachel te bewonderen, te eten en spelletjes te doen, dat was gezellig. Toen we 's avonds terug reden mistte het. Dat was een nieuwe ervaring voor ons, in de mist over de bochtige weggetjes rijden. Dat is toch anders dan de rechte polderwegen die we gewend waren.

Vanmorgen besloot ik dat het te koud was om verder te gaan met het dak. Bovendien speelde mijn buik plotseling weer op en dat motiveert ook niet. Wel jammer, want nu ik verder kan wil ik ook door. 

Irene was vanmorgen koffie drinken bij Joukje, ik heb lekker m'n krantje gelezen en genoten van het uitzicht.

Vanmiddag hebben we in het bos gewandeld. Dat zag er sprookjesachtig uit vanwege de rijp. Bij een van mijn favoriete plekjes ontdekten we een dassenburcht.

Heel veel meer valt er niet te vertellen...