Die rust was wel een beetje noodgedwongen, ik was ziekig. Niet zielig, gewoon niet lekker. Een tripje naar het westen dat ik aan het plannen was, moest daarom helaas uitgesteld worden. Het concert van DARKSIDE in Utrecht, cadeautje van Pelle voor Irene en mij, kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan. Al had ik ter plekke mijn laatste adem uitgeblazen, daar wilde ik persé bij zijn.
Het viel Pelle wat tegen (in Gent, waar Pelle ook was, schijnt het beter te zijn geweest), maar Irene en ik hebben erg genoten. Wij weten een beetje stevige "boenkeboenkeboenk muziek" wel te waarderen.
De laatste klussen die we voor de winter af wilden hebben zijn voltooid. De big bag met het restje zand is verplaatst naar achter de fietsenschuur en het zeil met los zand is opgeruimd. Een mijlpaal!
De rotte palen van het hek heb ik ontdaan van hun rotte delen en opgeslagen, daar valt nog wel iets van te maken.
Irene heeft nieuwe bladvangers in de goten geplaatst en toch nog maar een keer gemaaid.
En ze is begonnen met wat herstelwerk aan de bestrating.
De sloot aan de Schapendrift is ook weer schoon. Gelukkig hoeven wij daar niks aan te doen, de gemeente neemt onze kant van de sloot meteen mee als ze toch bezig zijn.
Er vindt onderhoud aan de gaswinningsinstallatie plaats. Daar merken we niet héél veel van, er rijden wat meer tankauto's over de Schapendrift, af en toe is er een beetje herrie en stoom, staat er een grote steiger en is er een kraan die overal bovenuit torent.
Met George heb ik de kar met het groen uit zijn slootje weggebracht. Daardoor zag ik vanaf de stal aan de Schapendrift ons sfeervolle woudboerderijtje weer eens vanuit een ander perspectief.
En nu ik het toch over de stal heb, de paarden staan op stal voor de winter, dus dit soort plaatjes zullen we voorlopig moeten missen.
George heeft de wei meteen winterklaar gemaakt, d.w.z. gesleept en gewalst.
We staan nu dus in standje "kalm an" en is er ruimte voor andere zaken dan monomaan met projecten bezig zijn. Zoals met Gerard aan zijn defecte schuurmachientjes klooien, een wandelingetje maken, of gewoon eens een dagje niks doen.
De wolf mogen we dan nog niet gezien hebben, tijdens één van de wandelingetjes heb ik, naast de nodige paddestoelen natuurlijk, mooi wel een luipaard gespot!
Vanmorgen was het lekker zonnig en ben ik er op uit getrokken om porseleinzwammen te fotograferen. Vorig jaar groeiden die in grote getalen in het beukenbos achter Rode Dorp, dit jaar zag ik er precies nul. Gelukkig vond ikwel talloze andere paddestoelen, waaronder de door mij geliefde kopergroenzwam.
De rust heeft mij ook geïnspireerd om weer eens wat te gaan maken. Iets met eierschalen... Witte dit keer, dus die zijn meer dan welkom. Groot of klein, het maakt niet uit, ik kan ze allemaal gebruiken. Schoonmaken is al helemaal niet nodig, dat doe ik uiteraard zelf wel.
Dat is het zo'n beetje. Alhoewel... Vermeldenswaardig is nog wel dat Irene op en neer naar Wolvega is gefietst en daar geen weerslag van heeft gehad. Goed nieuws dus!
Voor de liefhebbers nog wat foto's, o.a. van paddestoelen die op ons prachtige stekkie groeien.
